Alle berichten van Redactie

HAITZE – We’re All Kids Single

11 december 2020 Redactie

HAITZE We’re All Kids Single informatie, gegevens en beluisteren. Op vrijdag 27 november verschijnt de nieuwe single We’re All Kids van de uit Friesland afkomstige singer songwriter Haitze de Vries met zijn band HAITZE.

Haitze We’re All Kids Single

De single We’re All Kids’ is door de band HAITZE samen met Geosy Kleefman van de band GirlsGirlsGirls geschreven en gaat over de angst die er is om fouten te maken, terwijl het niet erg is om fouten te maken want. Je kunt de single op Soundcloud beluisteren.

We’re All Kinds Informatie

Titel: We’re All Kids
Uitvoerende: HAITZE featuring Geozy
Verschenen: 27 november 2020
Muziek: indiepop, emo punkpop
Beluisteren via Soundcloud

Debuut EP Rectify van HAITZE

De debuut-EP ‘Rectify’ van HAITZE had dit jaar groots uitgebracht moeten worden, maar de daaraan gekoppelde tour kon vanwege corona niet doorgaan. Haitze heeft echter niet stilgezeten en is druk bezig geweest met het schrijven en componeren van nieuwe nummers.

Naar verwachting zal in 2021 meer nieuw werk van HAITZE gaan verschijnen.

Bijpassende muziek en informatie

Nieuwe LP’s 2020

Geluidsapparatuur

Microfoon soorten voordelen en nadelen

10 december 2020 Redactie

Microfoon soorten voordelen en nadelen informatie en advies. Welke soorten microfoons zijn er. Wat zijn de verschillen tussen de microfoons? Welke voordelen en nadelen hebben de verschillende microfoons in het gebruik?

Microfoon soorten voordelen en nadelen

Met de komst van internet en social media is het assortiment aan microfoons uitgebreid. Een live optreden of een opname in een professionele geluidsstudio vraagt namelijk om een ander soort microfoon dan als je thuis een opname maakt voor bijvoorbeeld een Youtube filmpje.

Aangezien veel zangers, zangeressen, muzikanten en bands tegenwoordig vooral online ontdekt worden is een optimale geluidskwaliteit bij opnames die op internet en sociale media worden afgespeeld van cruciaal belang. In dit soort situaties is een microfoon die minimale last heeft van achtergrondgeluiden en geschikt is voor live gebruik bijna een voorwaarde. Je kunt bijvoorbeeld de microfoon shure sm58 kopen die ideaal is voor het versterken van zang en spraak. De microfoon is gemaakt van hoogwaardige componenten en raakt hierdoor niet snel beschadigd.

Welke microfoon soorten zijn er?

Je kunt in hoofdlijnen vier soorten moderne microfoons onderscheiden met elk voordelen en nadelen. Daarnaast zijn er nog microfoons die langzamerhand zijn verdwenen.

Dynamische microfoon

Dit type microfoon is vooral bedoeld om te gebruiken tijdens live optredens

Studio microfoon

Dit type microfoons is vooral bedoeld voor professioneel gebruik in de opnamestudio.

USB-microfoon

Zoals de naam al aangeeft is dit een microfoon die je via een USB-poort aansluit op je pc of laptop. Dit maakt dit type microfoon vooral geschikt voor thuisgebruik.

Draadloze microfoon

De naam zegt het al, dit type microfoon werkt met een zender en ontvangen waardoor je tijdens het optreden of het gebruik niet belemmerd wordt door het snoer.

Kristalmicrofoon

Een kristalmicrofoon is een ouder type microfoon waarvan de werking berust op het zogenaamde piëzo-elektrisch effect. Met de opkomst van moderne technieken verdween dit type snel. Echter door het speciale geluidseffect is er tegenwoordig weer een aantal zangers en zangeressen die graag van deze microfoons gebruik maken.

Bijpassende informatie en muziek

Geluidsapparatuur soorten

Informatie foto
M. Botsford (Unsplash)

Recensie

Remy van Kesteren – The Red Turtle Recensie

2 november 2020 Redactie

Remy van Kesteren The Red Turtle recensie van Tim Donker van het nieuwe album, An Alternative Soundtrack to the Motion Picture The Red Turtle.

Remy van Kesteren The Red Turtle Recensie

Recensent: Tim Donker

Ja. De harp. Hou de persen voor de harp. Dat was waar ook, de harp. Op één van mijn postrondes woonde ooit een hele moje vrouw en die speelde harp. Liep ik daar, kwamen er uit ergens een openstaand raam hapklanken naar buiten gedwarreld & dan stond ik even. Stil. Luisterend. Even, heel even. Heel even luisteren, daar, vooraleer ik haar post in de brievenbus deed en verder liep. O. Ja. Dat was waar ook. De harp. Hou de persen voor de harp.

Mijn gevoel bij de harp is op zijn zachtst gezegd ambivalent te noemen. O hoe wonderschoon dat instrument kan zijn weet ik ook wel. Maar té wonderschoon soms. Begrijpuwel. Te hemels, te feeëriek. Dan wordt het kitsch. Schoonheid moet altijd een beetje verborgen zitten. Tussen de wanklanken tevoorschijn komen. Te evidente schoonheid gaat boven de pet & dus boven de oren. Ook: plaatlang wil de harp überhaupt al wel eens vervelen gaan. Meer een instrument om een flard van op te vangen vanuit ergens een openstaand raam op één van je postrondes (gewoon een ommetje maken mag ook). En dan doorlopen, heeldurdag hongerend naar meer. Meer harp. Maar soms is het hongeren naar meer mojer dan het werkelijk meer, en de harp is vaak zo’n soms.

Hoe heette ookalweer dat meisje met die harp? Joanna Newsom, kan dat? Waar is die gebleven eigenlijk? En heeft die ooit meer gemaakt dan die ene cd die ooit –wie weet nog wanneer, wie nam nota, wie schreef het in zijn almanack- de cd was die je gehoord moest hebben, de cd waar niemand nog over zwijgen wilde toen, zelfs niet als je ze daar bij herhaling om vroeg. Iets met Milk in de titel, docht mij, die cd. O dat was fantastisch. Dat meisje die harp die stem. Fantastisch ja. Eén liedje lang. Die harp daar zo bal in de voorgrond, waar je ‘m niet vaak hoorde. Dat intrigerend stemgeluid. Zo hartgrijpend. Eén liedje lang. Bij het twede liedje begon mijn aandacht al uit wandelen gaan en nog voor de plaat zelfs maar halverwege was, was ik ‘m al hartgrondig beu. En tegen het laatste liedje haatte ik alles. De muziek, die stomme harp, dat domme aanstellerige stemmetje. Misschien met tien gastvokalisten. Voor elk liedje één. (stonden er tien liedjes op die cd? ik weet niet meer, willem had ‘m voor me gebrand op een cd’retje, ik heb ‘m ooit in het vuilnisvat geworpen). Misschien met een zee aan andere instrumenten waar die harp zich dan maar bij vlagen bovenuit zong. Hum. Klaarblijkelijk niet echt een fijn solo-instrument, die harp.

Zegt Tom Waits

(maar ja die zegt zoveel. zei hij ook niet ooit dat de realiteit er is voor mensen die drugs niet aankunnen? wat ik wel een goeje vond. niet dat ik drugsgebruik nu zo per se gepropageerd wil zien. maar ik vond het een moje omkering van het eeuwige kliesjee dat aldiegenen die “de realiteit” niet aankunnen “vluchten” in drugs (of alkool, voor die materie). wat is er zo geweldig aan “de realiteit” dat je haar zou moeten “aankunnen”? wanneer heeft het saje, dagdagelijkse, grauwe, al-te-werkelijke toch die niet te betwisten voorrang gekregen boven alles wat het bevattingsvermogen te boven gaat, wat oncategoriseerbaar is, geen naam heeft? de beperkten zijn diegenen die geloven aan slechts één juistheid, één werkelijkheid, één zienswijze, één grond. waar je dan met beide voeten op moet staan. ja. met beidjes je voetjes. niet eens één of alleen je grote teen)

Zegt Tom Waits

(vertrouwensvol zingt, drie keer rond, je ogen fladderen, totdat je iemand anders vindt, daar waar je leeft, elektrieke verbindingen, knallend als een zweep, hoe kan dit werken, hoe pas je hier in, schrijf je eigen bijbel, sla je eigen zelf in elkaar, brand tot je as bent, snij je goede oor af, en breng wat je ziet dichter bij mij, ik zal nooit ook maar een beetje anders voelen)

Zegt Tom Waits

(avond en de gordijnen nog open. avond, en het keukenraam nog open) (middag, en koffie in mijn kop, en Take care to fall van Drekka in mijn cdspeler) (of avond en toen was het Dalmak van Esmerine geloof ik, en cava in mijn glas) (en toen die keer dat Sabine een fles cava had gevonden in haar klerenkast) (sabine sabine ik zag u echt oprecht heel erg graag) (en hef de hemel op)

Goed. Zegt Tom Waits dus dat muziek moet klinken alsof het via het keukenraam van de buren uw huis in gewaaid komt. Of zoiets toch. Zei hij ooit. En daar komt The Red Turtle van Remy. (ja die punt moet geloof ik) mijn huis ingevlogen. Niet via het keukenraam. Maar gewoon door de brievenbus. Niet door de buren. Maar door de postbode (hee vakbroeder!). En ik doe dit niet vaak, mensen, ik doe dit gaat niet vaak, maar almeteens scheurde in de envelop open. Bekeek de plaat. Las de bio. Het moest een alternatieve soundtrack zijn voor de reeds lang verschenen gelijknamige film. En ik dacht oei. Ik heb weinig op, heel erg weinig op met film. En dan die “alternatieve soundtracks”, of die muziekjes voor nooit verschenen films, of filmische muziek als zodanig – ik ken dat allemaal wel. Ik ken dat wel. Ik ken dat veel te goed. En ook las ik dat The Red Turtle een harp-soloalbum is en ik dacht oei. Ik dacht aan Joanna Newsom (heette die nou wel zo eigenlijk?), aan de idee van Waits van mjoeziek door het keukenraam en aan die vrouw van weleer, ooit op een van mijn postrondes. De harp als solo-instrument, dat werkte toch niet?

Ik zou haast zeggen “met gemengde gevoelens” als ik niet zo het land had aan de idee dat het klaarblijkelijk opmerkelijk genoeg is om te vermelden dat niet al je gevoelens dezelfde kant op wijzen – en dus zeg ik maar “met de moed der wanhoop” (het is zoveel moediger te wanhopen dan te hopen, ommers) legde ik The Red Turtle op.

En.

God.

O God. Genageld. Ik stond. Aan vloer. De pracht. O de alles stoppende alles stilleggende pracht. Die het eerste liedje was. amber. Zo heette dat liedje. Noem het neoklassiek ofzo. Noem het minimaal. Noem het voor mijn part jazz, maar dan wel ene jazz zoals we die van Park Jiha gewoon zijn (o en zoek Remy. gerust ook in die hoek, de hoek der verstilden, de hoek der onklasseerbaren, de hoek der prachtigen). En ge moogt veel meer ook, ge moogt dit van mijn part ook “verstilde folk” noemen ofzo. Dat moogt ge allemaal. Zolang u uw bakkes maar toe doet, zodat ik in alle rust kan luisteren naar The Red Turtle.

Want dit is er één. Een plaat voor de stilte. Een plaat voor het geluid. Een plaat voor de beweging. Een plaat voor het hagen van het onbehagen. Een plaat voor de bladeren. Een plaat voor het openstaande keukenraam. Een plaat voor de roodwijn. Een plaat voor de avond. Een plaat voor de nacht. Een plaat voor de ochtend. Een plaat voor het liggen op je vloer & een plaat voor het zitten op je plafond. Een plaat voor de whisky. Een plaat voor de koffij. Een plaat voor het niet. Een plaat voor het al. Een plaat voor de peins. Een plaat voor de voel. Een plaat voor het trappen. Een plaat voor blijven waar je bent. Een plaat voor de wolken. Een plaat voor de schemerschijn. Een plaat voor de traagte. Een plaat voor de straat als een deken. Een plaat voor het ademen mee. Een plaat voor dronken van mjoeziek. Een plaat voor de randen van je slaap. Een plaat voor mijn vader (toen hij nog leefde, en we in de auto zaten, en we zwijgend reden doorheen de nacht). Een plaat voor mijn moeder (toen ze nog leefde, en we alleen waren, en in de keuken een langzaam maal kookten). Een plaat voor het tasten. Een plaat voor de regen in mijn achtertuin. Een plaat voor Dregke. Een plaat voor t Schrijverken. Een plaat voor langzaamaan vervlochten raken. Een plaat voor het staan. Een plaat voor het genageld staan. Een plaat voor even niks kunnen zeggen even niks kunnen denken, alleen staan. Alleen genageld staan.

Een plaat die moet. Een plaat die spreken moet, ook als hij zwijgen moet. Een plaat die maakt wat alleen in muziek gemaakt kan worden (om te variëren op een gedacht van Paul Neuhuys). Een plaat in het licht, het licht dat doorheen mijn raam valt als het ochtend is en ik voor mijn boekenkast sta en denk o hoe hou ik van dat licht.

En ineens vat ik ‘m, monneer Waits. Die van dat keukenraam, en de mjoeziek van de buren. Dan ging niet over hinderlijke boenkeboenkeboenke die ongewenst uw keukenraam binnendringt. Dat ging over ongrijpbaarheid. Over oningelijstheid. Als de klanken van The Red Turtle die zich bijna oplossen in de omringende lucht om als ragfijne druppeltjes te kondenseren op je gezicht.

Ik denk aan die moje vrouw van weleer, en de harpklanken die zij doorheen heur keukenraam naar mijn oren zond. Dat tijdeloze. Ik heb de harp van Remy. gehoord en ik weet niet of het een flard was of mijn halve leven, want ik was daar waar tijd noch plaats er toe doen. Dus nu de dag me afgrenst, zwijg ik en zet ik punt.

Informatie over The Red Turtle

Volledige titel: An Alternative Soundtrack to the Motion Picture The Red Turtle
Artiest: Remy van Kesteren (Nederland)
Label: Snowstar Records
Verschenen: 30 oktober 2020
Drager: CD / LP

Bijpassende muziek en informatie

Japan, Nieuwe Albums, Nieuwe LP's

Daigo Hanada – Ouka Recensie

23 juli 2020 Redactie

Daigo Hanada Ouka Recensie album van Tim Donker. Op deze pagina kun je de recensie en informatie vinden van het nieuwe album van Daigo Hanada de Japanse componist en pianist.

Daigo Hanada Ouka Informatie Album

Titel: Ouka
Artiest: Daigo Hanada (Japan)
Soort muziek: Japanse muziek, neoklassiek
Label: Moderna Records
Uitgebracht: 2019
Soort album: EP

Daigo Hanada Ouka Recensie van Tim Donker

dit is hoe de dingen gaan en iemands moeder zegt de dingen gaan toch zoals ze gaan, en ik denk na over de betekenisvolle aanwezigheid van het woordje toch in die zin, denk ik gaan zoals gaan (toch) gaat, dit is de dag en de dag is al een eind op streek en ik heb al veel te veel tijd vermorst met niets (ik lag op de grond te zoeken naar de dop van mijn pen, ik schreef vier of vijf aviertjes vol met aantekeningen en invallen en ideeën en gedachten over een boek waarvan ik al vrij zeker wist dat ik het toch nooit bespreken zou, en later, in het winkelsentrum, stond ik minutenlang de aanschaf van een waterpomptangenset te overwegen of ik stond, weeral: stond (waar het gaan moest zijn) (gaan zoals gaan (toch) gaat) ik voor een aquarium naar wriemelende visjes te kijken en ik zei Siet sonne dit hebbe ick zeer langhe gheweten, dat die groote vissen de cleijne eten, ik zei het alleen iets luider dan ik wilde en een passant commentaarde erop en zo ontspon zich een gesprek met iemand waarmee ik liever nooit een woord gewisseld had), de hoop dat dit de mooiste dag van mijn leven zou blijken te zijn begon al te verflauwen, zelfs van de hoop dat dit een dag was die zijn sporen zou na laten was niet veel meer over, gewoon maar een dag die een dag is en dan voor altijd weg is, weeral een dag zonder sporen, weeral een dag verder van de oorspronkelijke dag, dat was een dag in de herfst, het schemerde al, mijn dochter mijn zoon en ik, en we waren allemaal nog jonger toen, het was nog voor de verjaardag van mijn dochter, het was nog voor mijn verjaardag, het was nog voor de verjaardag van mijn zoon, en dat is hoe het leven gaat (dat is hoe de dingen gaan) (de dingen gaan toch zoals ze gaan) (toch, ja): ook in verstilling gaat nog het gaan (toch), een dag, in de herfst, het was vier uur, het was vijf uur, ik was al bezig met het eten (maar nog wel rustig, nog wel in het besef dat er genoeg tijd was), het was niet die andere dag, de dag na de vorige dag, het was niet de dag dat ik met mijn kop geleund tegen het koele glas van de tuindeur de woorden van Adorno overdacht toen hij gezeid haadt dat de geest en de verbeelding in de cultuurindustrie (in de wat?) het dominante productiemiddel zijn geworden, enfin: de kapitalisering van (&c.), dat niet die dag (want dat was vroeg in de nacht toen iedereen al sliep en er op de achtergrond een seedee van Pan-American klonk, en ik dacht waren de geest en de verbeelding niet altijd al het voornaamste productiemiddel?, en ik dacht was het nu Adorno die niet van jazz hield?, en ik dacht als hij bedoelt dat in de cultuurindustrie (in de wat?) de geest tot materie gemaakt wordt, of dat het pas dán telt wanneer het tot materie gemaakt kan worden, misschien dan, ja dat volg ik wel, we leven in een materiële wereld en ik ben een ma-ma-materiëel meisje, zegt Giorgio Agamben: de moderne democratie verschuift geleidelijkaan in de richting van totalitaire staten in de postdemocratische spektakelmaatschappijen (en niets dan een goeje corona om die man alle gelijk van de wereld te geven), en het was ook niet de dag dat ik alleen was met the infected mass, het was niet die lichtblauwe ochtend toen de koffie me beter smaakte dan ze in weken gedaan had, het was niet, de dag, tot zover het nieuws, het, annie are you okay are you okay annie, denk, ik dacht aan martine, de kantine, dacht aan, zegt Arjen Mulder (wie?): ieder individu is een complex en dynamisch systeem, denk aan, dacht aan, een plaat die ik had als kind de systemen de systemen, steeds opnieuw klonk dat op die plaat de systemen de systemen, het klonk me eng, het klonk me donker, het is vanaf toen dat ik denken begon dat een systeem iets engs was, de systemen de systemen, de dag, reis om de dag in tachtig werelden, wereld is dag, niet de dag dat mijn vijfjarige dochter zo heftig stond te dansen op I’m coming home van The Deviants dat mijn toen nog zesjarige zoon mijn telefoon greep om haar dolle derwisjdans te filmen, filmen is vastleggen, filmen is omkaderen, film is kader, alles is kader, (wie zei dat ook alweer?), (nee: alles is kooi zei die geloof ik), dag is kader, een kader een dag, ook die dag een hele moje dag (zij het misschien niet de allermooiste dag), we waren goeddeels met zijn drieën geweest die dag & een groot deel van de avond ook, ik had mijn zoon en mijn dochter leren skeeleren en nu, nu einde van de middag, en ik, weeral, kokend, mijn dochter dansend, mijn zoon filmend, en altijd muziek, later aten we, en altijd muziek, ik dronk er een spaanse witwijn bij, en het bleef al veel langer licht en de lucht was blauw en schoon en ik bracht ze een ietsje later naar bed dan verantwoord vaderschap passend was geweest, toen, ik alleen, ik zat, ik luisterde naar microwolf dacht ik en ik dacht aan die namiddag in de herfst, ik dacht toen ik dacht daar ik dacht hier, hier komt sjonnie hij zingt oudies goudies hier komt sjonnie hij zingt ik heb een vrouwtje geef mij mijn wandelschoenen even aan wil je, nee ik dacht zitten ik dacht even stil, ik dacht aan pianomuziek, wie was het ook alweer die zo’n hekel had aan Canto Ostinato?, en er een essay over schreef?, ergens op ze innernet?, was dat toen in het, in het, in de tijd van – zo al voorbij – een plotse voorliefde van Jan en ook van Alleman voor pianomuziek of heeft Canto Ostinato nooit mogen deugen bij de muzieksnobs?, (ook ik overwoog mijn Ten Holt-box in het vuilnisvat te werpen toen over het paard getilde jongetjes in De Wereld Draait Door mochten gaan verkondigen dat ze niet dood wilden omdat ze dan nooit meer naar “de” Canto Ostinato konden luisteren), (misschien is het iets), (misschien moet je niet), (misschien moet je er geen taal aan willen geven), (zegt Aristoteles: “taal is er om te kennen te geven wat nuttig is en wat schadelijk”; denk ik: waarom maakt taal zo vaak datgene schadelijk dat eerst nuttig leek?) (in zoverre nut schoonheid is) (in zoverre nut liefde is) (in zoverre nut leven is), (of minder nog: beelden geven aan), hebben televisie en (met name) Hollywood de pure pianomuziek de dolk in de rug gestoken?, van emotionaliteit naar kitsch (ondersteuning bij sentimentalistische scènes e.d.; praatprogramma’s waarin voorheen allicht “moeilijk(er)” geachte pianomuziek tot allemansvriend werd verklaard (zie! zelfs theatrale rotjochies vreten dit!) zodat de ware muzieksnob er van lieverlee zijn neus voor ophalen ging), of is het het rechtstreekse spreken dat bij de cryptologisch ingestelde “serieuze” muziekliefhebber niet door de beugel kan daar er nog altijd iets te ontsleutelen moet overblijven: de weg naar dit gedeelte van de muziek heb ík vrij gemaakt want dat ik dit begrijpen kan is de allergrootste verdienste van mijn musicologische kennis, (beroof de kunstliefhebber niet van zijn puzzelplezier ja), (waar heb je die kop anders voor als je er niet slimmer mee kan lijken dan een ander?), ik dacht aan die dag in de herfst niet de dag in de zomer dat ik alleen thuis was en koffie dronk en naar Stones van Manon-Liu Winter luisterde, ook pianomuziek en ook heel mooi zij het een pakje of wat abstracter al: geprepareerde piano’s, de snaren betast zonder de toetsen te gebruiken, plotse lawaaierupties, dat soort, (hee beroof de kunstliefhebber niet), ver van Hollywood & onrechtstreeks sprekend of misschien wel veel rechtstreekser wie weet, (in abstractie toont zich het ware, niet slechts de afbeelding) (enzo), de tuindeuren open, sommige geluiden kon ik niet thuisbrengen, (kon ik op geen enkele manier aan een piano liëren), & dan weer, af en toe, ver op de achtergrond een lieflijk en bijna bekend melodietje, iets uit een pianostuk van Beethoven misschien?, maar toen was het niet dit toen was het dat, toen was het niet zomer toen was het herfst, toen was het niet Manon-Liu Winter toen was het Daigo Hanada, en het heet Ouka, uitgebracht op het onwerkelijke Moderna Records-label, het eerste liedje heet Two birds en het is fluweelzacht, een bos in de vroege ochtend vlak na een lenteachtig regenbuitje, een ode aan een schuchtere zonsopgang al was het toen later in de middag en het begon al te schemeren, was al donker misschien zelfs, mijn kinderen zaten op de bank en deden een spelletje en ik was met het eten bezig zij het in het besef dat er geen haast bij was, een rustig eerste voorbereidingen treffen, later, liedje twee was bezig, Ouka, ow dat moje weemoedige Ouka, titelliedje, ik liep naar de bank ik liep naar mijn kinderen want ik wilde ze iets laten proeven, en toen, ik bemerkte, toen bemerkte ik toen, ik zag dat mijn zoon tranen in zijn ogen had ik vroeg hem wat er scheelde hij zei, ik moet een beetje huilen van die muziek pappa zei hij, en ik hield hem even vast, en dit is het, dacht ik, dit is dat rechtstreekse spreken dacht ik, de directe verklanking de weemoed, zelfs tejatrale rotjochies vatten dit, dit is hoorbaar voor iedereen die hoort, voelbaar voor iedereen die voelt, niks geen abstracties en niks geen intellectualisme aan, gewoon maar mooi, mogelijkerwijs ook iets waar muzieksnobs hun neus voor ophalen: voor gewoon maar mooi, maar wij, we horen, en wij, we voelen, deze dag, deze middag, deze herfst, slechts muziek en koken en spelen en wij maar enkele liedjes later (liedjes ik zeg, bij gebrek aan een betere term, ik verfoei “tracks” maar meer dan dat nog verfoei ik “songs”; “nummers” is ook al niet best en “composities” veel te bombasties), goed, dus, een paar liedjes later dus, is het weer raak, of mis misschien, het kon bij Rin zijn of bij Follow me to the moon maar weer, weer heel het gezicht nat van de tranen, zegt hij, zegt mijn zoon, zegt mijn toen nog zesjarige zoon Pappa deze muziek mag je nooit meer opzetten waar ik bij ben, dus af dus uit dus einde & iets anders, was het Avrocar die keer was het Za Siódmą Gorą was het Saltland was het Paavo Harju was het Kat Frankie was het Rabih Abou-Khali was het Mgla was het Alexander von Schlippenbach die keer of was het iets anders misschien iets naamloos anders iets vergetens anders in een herfst die winter werd die 2020 werd en toen verloor de hele wereld zijn verstand en nu is het nu, niet meer herfst en 2019 ook niet meer maar Daigo Hanada nog hier mijn dochter niet meer vier mijn zoon niet meer zes en ook ik weer ouder dan ik was maar de muziek nog onaangetast, de muziek nog hier, dat wil zeggen: de receptie van deze muziek werd niet perse ingefluisterd door herfst & vroege duisternis & mijn kinderen & tranen & stilte: ook nu nog, ruim een half jaar later (soms moet de bespreker de muziek testen op zijn duurzaamheid het spijt me) & in de tuin midst de straatgeluiden, de zon in mijn haar en alleen met mijn koffie en mijn gedachten, is dit altijd nog verstild, melankoliek, teder en zacht; minimaal vaak: Hanada heeft niet veel noten nodig om te ontroeren, en rechtstreeks spreken ja, zegt Daigo Hanada: my goal was to bring this record as close to you and your ears as it is to myself. You might hear me breathing or the touch of my fingers on the keys but I hope you enjoy those unexpected little sounds as part of the music en ja zo ook is mijn tuin nu deze muziek is de lucht nu deze muziek zijn de straatgeluiden nu deze muziek is de zon nu deze muziek is mijn koffie nu deze muziek, muziek is tuin, muziek is, ik ontwaar er iets oosters in, niet in de klank maar in hoe dicht het de natuur(lijkheid) naderen weet en ook in de functionaliteit: zoals er raga’s voor elk dagdeel bestaan, zo lijkt, als gezegd, het eerste liedje het eerste licht van de dag te bezingen waar het laatste liedje, Under the starry sky, ook los van de titel een veel avondliijker karakter draagt, en de andere liedjes ergens daartussenin, het leven een dag, maar dan wel een dag buiten, op een open plek in het bos waar het stil is en de muziek gelijk dauwdruppels van de boomblaadjes glijdt: verstilling, schoonheid, pracht, en zo klein: ook dat in het voordeel van Ouka: dat het een eepeetje is: slechts 22 minuten en 44 seconden: alles wat hier mooi aan is zou op volledige seedeelengte (ik denk aan die seedees van 77 minuten en langer) misschien een wat zeurderig karakter zijn gaan dragen (want kleinheid moet niet over kleinheid heen), of misschien gewoon saai of vervelend, of teveel, nu is het er maar eventjes: een lieflijk briesje en dan weer veel te vroeg het einde en dit waren ze: de mooiste 22 minuut 44 seconden van je dag.

Recensie van Tim Donker

Bijpassende muziek en informatie

Folk, Recensie

Tommaso Mantelli – 9 Useless Tunes

25 mei 2020 Redactie

Tommaso Mantelli 9 Useless Tunes recensie en informatie over de nummers op de nieuwe CD.

Tommaso Mantelli 9 Useless Tunes Recensie en Informatie CD

Recensie van Tim Donker

Waarom valt alles altijd tegen? Bijvoorbeeld dat je zit, en dat het stil is, en dat je drinkt en het is dat biertje dat je had meegenomen uit Denenmarken, dat biertje dat je zo lekker leek, dat biertje in die mooie fles, je weet de winkel nog waar je het vond, je weet nog hoe opgetogen je was toen je het vond en dat je dacht die ga ik mee naar huis nemen, die ga ik bewaren, en je nam naar huis, je bewaarde, je bewaarde voor een speciale gelegenheid maar er kwam nooit een speciale gelegenheid, altijd maar de dagen die de dagen zijn & de avonden evenzo en toen, op een nacht in één van de eerste weken dat de hele wereld gek geworden was dacht je dat dit maar die gelegenheid moest zijn, dat je maar moest drinken op een krankzinnige wereld waarin virologen de nieuwe hogepriesters waren en de rivm de dienst uitmaakte en de mens zich welwillend had laten robotiseren, welaan, daar dan, daar drink je op, op het servitude volontaire van La Boétie, en het is stil, en je drinkt, en gans verkeerd is het biertje niet nee maar na ruim anderhalf jaar bewaren en wachten op nooitkomende speciale gelegenheden had je het toch wel een pak of twee specialer gehoopt & waarom valt alles altijd tegen, is wat je denkt.

En je loopt de post te bezorgen in ergens een wijk waar je zelden de post loopt te bezorgen, en het is van dat weer dat eigenlijk geen weer is want het is niet warm en het is niet koud en het regent niet en de zon schijnt niet en het is wat grijzig maar niet echt dreigend en er staat geen wind en je loopt maar en de mensen op straat en je groet en je grijnst en je zegt hier of daar eens wat, vannutzelfde zeg je, of nee inderdaad zeg je, of het mocht iets warmer zijn zeg je, zeg je allemaal, en je loopt, en bij ergens een huis moet je Filosofie Magazine bezorgen. Filosofie Magazine, zie daar nu eens een blad dat je al in geen 27 jaar nog in handen hebt gehad. Vroeger. Ja. Vroeger. In je studentenjaren. Toen las je het veel. Dan ging je dat verdomde studentenkamertje van je eens af, die gore lelijke deprimerende rotflat uit (die goorder lelijker en deprimerender nog was omdat Femke er nooit kwam al kon je haar geen ongelijk geven), dan liep je naar station Overvecht, want in die dagen ging je nog wel eens met de trein want in die dagen hoefde je nog niet gekneveld in de trein te zetten omdat Rutte dat gezeid haadt, in die dagen was er van heel geen Rutte nog sprake, wat een mooie dagen eigenlijk & waarom heb je er niet een beetje meer van genoten?, goed, met de trein ging je, één stationnetje ver, Utrecht Centraal, daar stapte je uit, en in die stationshal daar, waar je toen je weg nog vinden kon (ga er nu eens kijken, zelden iets angstaanjagenders gezien), bij de Bruna, daar verkochten ze dat. Filosofie Magazine. Kocht je elke maand. Ongezien. Met het tijdschrift in een tasje kuierde nog een beetje door de stad, hier en daar boek- en cd-winkels ingaand, want dat bestond toen nog: winkels met boeken, winkels met cd’s. Je liet je ogen zich laven aan boeken en cd’s die je niet kon betalen maar die je graag wilde en die je ooit, als je een bank overvallen had ofzo, kopen zou. En dan. Ging je weer terug. Met de trein. Eén stationnetje ver. Gore lelijke deprimerende rotflat weer in. Met al die domme huisgenoten van je, die je met plezier van het hoogste verdiep zou gooien. Ging je. Dat muffe hol van je in dat je een kamer noemen dierf. Las je. Liggend op bed. Filosofie Magazine. Je stopte ermee toen er eens, rondom kerst docht ge maar een eed kun je daar niet op doen, een “filosofisch bordspel” in het hart van het blad zat, het was, meen je je te herinneren (maar een eed kun je er niet op doen want de hele stapel Filosofie Magazine ging toen regelrecht de papierbak in), een soort filosofisch ganzenbord. Je was al nooit zo’n liefhebber van pogingen om “high brow culture” (vergeef me) een beetje meer “low brow” te maken maar deze infantiliteit grensde aan het ongelooflijke. En nu, bijna dertig jaar later, sta je hier weer eens met een Filosofie Magazine in je hand. Je bekijkt de voorkant. Je bekijkt de voorkant langdurig. Je onderdrukt de neiging om aan te bellen bij het bezorgadres en te vragen of je het blad even uit de verpakking mag halen. Je probeert alles op te slorpen uit die voorkant. Het zou over dwarsdenken moeten gaan. Het denken tegenin. Altijd goed. En iets over het banale kwaad, en hoe Hannah Arendt zich vergist zou hebben. Geheel momenteelderlijk denk je aan Giorgio Agamben, en altijd als je aan Giorgio Agamben denkt, grijns je even. Kort en goed, die avond, achter de computer, bestel je. En het blad komt, en je scheurt open, en je leest (je overweegt even op je bed te gaan lezen, omwille van oude tijden, maar het is vroeg in de nacht en het zou je slapende vrouw misschien storen als je alle lichten aandeed om naast haar te gaan liggen, en te lezen). Op één van de eerste pagina’s een foto van Koreanen (heel erg veel Koreanen) bijeen, enkelen ervan met een mondkapje op en daarbij dan een citaat van Camus: “Ten tijde van een epidemie leren we: er valt meer te bewonderen in de mens dan te verachten”. Hmm. Slecht begin. Ik leer deze tijden veeleer het omgekeerde. De artikelen over het dwarse denken dan maar? Lees je: “Om een filosofisch rebel te zijn, hoef je je niet alternatief te kleden (Nietzsche volgde keurig de mode van zijn tijd)”. Lees je dat nou goed? Gaat dit hier gaan over het uiterlijk van filosofen? Na het filosofisch ganzenbord, een soort filosofisch RTLBoulevard ofzo? En even verderop: “[Z]elfs Jean-Paul Sartre droeg het grootste deel van zijn leven keurig een stropdas”. Lees je dat nou goed? Moet Sartre het summum van de dwarsigheid voorstellen, wiens zelfsheid ons te denken zou moeten geven? Daar. Je keilt het blad in de onderste la van de secretaire. Je weet dat daar nog maar zelden iets uit naar boven komt. Waarom valt alles altijd tegen?

En zomaar een avond en je bestelt een cd en de cd moet van ver komen en het duurt lang, zo lang dat je vergeet wat dat nu ook alweer was voor cd, en als die eindelijk komt doe je iets wat je zelden doet: meteen in de cd-speler proppen (zo’n cd moet eigenlijk een beetje voorkameren, die moet daar even liggen, op temperatuur komen, een paar dagen, misschien enkele weken, af en toe moet je hem pakken om de hoes te bekijken, en de liedtitels te lezen, en het instrumentarium door te nemen, een poging wagen of je de muziek in gedachten reeds kunt horen, je moet er veel dingens aan hebben, hoe heet dat weer?, voorpret ofzo, maar die keer gaat het meteen de speler in, en het is totaal onbeduidende muziek, je hebt geen idee wat je er ooit in hoorde, toen, toen je bestelde, waarom bestelde je toen was je dronken ofzo, helemaal op het einde klinkt een niet rotslecht liedje en je denkt dat dat het misschien was, dat je dit liedje ergens gehoord had, en je denkt moet niet rotslecht nu de maat gaan worden? & waarom valt alles altijd tegen?

En je gaat de stad in, want dat kon toen nog, om een vrouw te ontmoeten, en toen ge kinderkens waart had gijlie nog bij elkaar in de straat gewoond, en ge waart zo’n beetje elkaars beste vrienden geweest, maar ge hebt elkaar al bijna dertig jaar niet meer gezien, en daar ga je dan, en gijlie ziet elkaar, en elkaar stevig vasthoudend sta je, en kijken en vasthouden en kussen en pas na lange tijd zet je je in beweging, en gijlie houdt elkaar nog immer stevig vast en het lopen is meer strompelen en toch sta je veel te snel bij een restaurant, een restaurant waar je maar zo zou kunnen gaan eten, de geur die naar buiten warrelt is niet kwaad, maar gijlie hebt nog geen zin om er te gaan zitten, en je blijft lopen, een lopen dat meer strompelen is, elkaar stevig vasthoudend, soms even staand, soms even zittend, soms zwijgen en vasthouden en staan, soms kussen en kussen en kussen, en dan weer lopen, en gaan, en dan weer dat restaurant waar je maar zo zou kunnen gaan eten, maar weeral te vroeg en dan het gaan weer, en het praten, en het staan, en al die dingen, en dan ten derde malen dat restaurant en dan ga je maar binnen, en je gaat zitten, en je bestelt wijn, en ze blijkt ten halve een wijnkenner te zijn en alles is goed maar het eten is het slechtste dat je in lange tijd gegeten hebt en je denkt waarom valt alles altijd tegen?

Of dan dit. Tomasso Mantelli. Een Italiaan ja. Een Italiaan met een akoestische gitaar. Een Italiaan die in Kill Your Boyfriend heeft gezeten. Wat ik een fantastische band vind. Simpel en puur, zo zou het moeten zijn op dit album. Zegt de bio. En ik weet wel, geloof nooit bio’s. Zelfs niet al werden deze woorden opgetekend uit de mond van de man zelve. Geloof nooit wat artisten zeggen over hun muziek, of hun intenties. 9 useless tunes, dat vind ik dan wel weer een geweldige titel. Maar de kitscherige hoes. Ja. Eén van de lelijkste hoezen van dit jaar, kom in december maar eens af met lelijkehoezenlijstjes, ik nomineer alvast deze.

Een man met een akoestische gitaar. Daar had ik al discussies over met Angelique. Toen we student waren en op haar bed lagen, in dat kot van haar met die achterlijke poster van Björk aan de muur. Angelique, die vond dat allemaal maar niks. Die zag daar een soort van machismo in dat in haar oren alle countrymuziek onbeluisterbaar maakte. En ik snapte haar punt wel, maar ik vond dat zij zich dan depriveerde van zoveel muziek die zo intens, zo mooi, zo gloedvol kon zijn. Als je muziek ontdoet van al het overbodige kan er iets overblijven dat zo kaal is, zo intens, zo raak is. Zei ik. Zei ik allemaal. Een beetje wat die Mantelli ook zegt in die bio daar.

Wat had ik verwacht? Had ik echt keelsnoerende grondnagelende schoonheid verwacht? Nee. Misschien een soort van folkie, misschien iets dat aangenaam zou kabbelen. Een beetje verstilling allicht. Het zou al mooi zijn als die gast een fijne stem had. Het zou al mooi zijn als dit het soort cd was waarom in ieder geval één heel mooi liedje staat. Ofnee. Het zou al mooi zijn als er ergens tegen het einde een niet rotslecht liedje zou weerklinken.

Wat had ik verwacht? In ieder geval iets dat me aangenaam zou treffen. Shyrec grossiert zo’n beetje in het geluid dat ik associeer met het Groot-Brittannië van na de punkgolf. Postpunk, wave, electro. Niet meteen een label waar ik een akoestische plaat op verwacht.

Wat had ik verwacht? Een elementaire bluesplaat a la Robert Johnson of Leadbelly? Fingerpickin’ in de stijl van lawwezegguh John Fahey, Robbie Basho, Jack Rose of Peter Walker? De stoffige neo-country van iemand als Howe Gelb? En nu we toch over zinderende zandwegen lopen te lopen: had ik hier een nieuwe Juan Martin in hopen te ontmoeten?

Neh. Eigenlijk had ik niets verwacht. Gehoopt had ik. Op iets dat misschien niet heel onaardig zou zijn.

Maar dit. Weet je waar dit aan me deed denken? Weet je die bandjes nog? In de jaren tachtig had je ze. Voornamelijk in Amerika. Ze speelden muziek die maf genoeg met de naam hardrock getooid werd. Maar het was niet hard, en niet eens echt rock. Ze kleedden zich op een manier die voor stoer moest doorgaan. Maar het zag er alleen maar ongelooflijk belachelijk uit. Die muziek. Die niet blafte, en niet beet. Vaak waren meisjes er gek op. Die hingen dan ook wel eens poster op. Van de zanger of de gitarist van zo’n soort band. En soms ging zo’n soort band dan wel eens een akoestisch album maken. Om die meisjes te laten zien dat ze niet alleen maar zogenaamd ruig konden zijn maar ook zogenaamd gevoelig. En die akoestische platen verschilden niet zoveel van hun elektrisch versterkte platen. De gitaren zagen er alleen een beetje anders uit. Dat soort platen. Wat ze normaal speelden met elektrische gitaren en dan ruig moest heten, heette gespeeld met akoestische gitaren kennelijk gevoelig.

Daar deed me dit aan denken. Aan het niet echt gevoelige album van een niet echt ruige band. Mantelli zingt alsof hij gewend is te schreeuwen, en wat hij op die akoestische gitaar doet raakt mijn kouwe kleren nog niet. Het is niet ingetogen, het is niet verstild, het emotioneert niet, en het is zeker niet simpel en puur. Het is wat gepluk aan een gitaar en bijkans elk liedje klinkt hetzelfde als het vorige liedje. 9 inwisselbare deunen was een betere titel geweest. Zelfs dat ene niet rotslechte liedje is me niet vergund en ik denk waarom valt alles altijd tegen.

Wel. Oké. Goed. Zoek ik mijn heil toch bij Talk To Her? Die ken ik dan toch, en die rijm ik al heel wat beter bij de klankkleur van Shyrec. Inderdaad. Hier slaat de klok (minimal) wave. Hier slaat de klok electro. En ook postpunk slaat de klok hier. We zijn er weer hoor. In het Groot-Brittannië van de tachtiger jaren. PiL is naastebuur. Duister, maar ook opzwepend. Soms schittert een romantischer tintje door, zij het dan de romantiek van de zwarte roos: af en toe had ik een lichte associatie met Marc Almond, Klaus Nomi en godbetere het zelfs Laurie Anderson! Nee, dit is niets nieuws. Minstens honderdduizend platen klinken als deze, en er is geen enkele strikte reden om daaruit specifiek deze te kiezen. Dit is wat ik verwacht van Shyrec, dit is wat ik verwacht van Talk To Her (awkee, dat laatste is misschien niet helemaal eerlijk… Love will come again is feitelijk hun debuutcd, slechts voorafgegaan door dat prachtig ep’tje dat Home heette en dat ik destijds ook besprak, hier of elders). Maar het is goed. Het is mooi. Het is duister. Soms is het fijn te krijgen wat je verwachtte. Geen alarms en geen verassingen, geen alarms en geen verassingen, geen alarms en geen verassingen alstublieft. Alles is nog goed, ik ben nog steeds verdoofd, ik heb nog steeds een liedje van Radiohead in mijn hoofd.

Zabrisky, de zelfgetitelde en als ik het juist heb vijfde cd van Zabrisky, raakt ook aan het Groot-Brittannië van de jaren tachtig maar wel aan een andere hoek van het alternatieve spectrum. Een soort van Brits alternatief waar ik niet zo van hou. Let op, ik ben niet mijn buurman, ik vind niet dat Brits per se verheven is boven Amerikaans – toch niet als het om muziek gaat. Nee, Amerika heeft veel meer muziekstijlen voortgebracht die mijn aandacht hebben dat Groot-Brittannië ooit nog gaat kunnen doen. Dit is een voorbeeld van britsheid dat me nooit echt heeft weten te raken.

Dat alternatieve gitaargeluid dat ze daar hadden in de jaren tachtig, voor Britpop een instituut werd en alles verder de goot in hielp (al beken ik schuld aan een kortdurende, ik herhaal en onderstreep kortdurende voorliefde voor de muziek van Blur). Nee, ik bedoel niet shoegaze al zegt Zabrisky daardoor beïnvloed te zijn. Shoegaze had nog dat slaperige, gedrogeerde geluid dat maakte dat het mij wel smaken kon, mits gedoseerd genuttigd. Ik bedoel ook niet madchester. Dat had scheutjes dance toegelaten. Ook daar heb ik nooit veel van gehouden, maar ik kon nog wel snappen hoe een ander ervan kon houden.

Nee ik bedoel dat hele lichtvoetige alternatieve gitaargeluid van bijvoorbeeld The Smiths, en later Belle and Sebastian (hoewel de laatsten geen tijdgenoten waren van de eersten en de laatsten een paar hele mooie ep’tjes hebben gemaakt vooraleer ze echt vervelend werden). Op de havo was ik bevriend met een gast die Patrick heette en die was helemaal waus van deze muziekstijl (halllo Patrick, hoe gaat het met je jongen? Bel me eens). Die had ongetwijfeld nog twintig andere referentiebands in deze sfeer kunnen noemen (hallo Patrick, bel me eens). The La’s, was The La’s ook niet zo’n soort band? Daar hoorde ik Patrick ook wel eens over. Nietsaandehand-muziek, zo noemde Antonio en ik dit altijd. Het geluid was heel licht, de zangers hadden meestal geen opmerkelijke stemmen. Het had een zeker poëtisch karakter, dat moet ik toegeven maar het was daarom nog niet dat het mij kon aanspreken. Het miste het duister van de postpunk, het miste de mist van shoegaze, het miste meer dan het had. Dit heel open, vederlichte, alternatieve gitaargeluid is wat Zabrisky op Zabrisky biedt en ik weet niet goed of het me tegenvalt of niet want ik ken maar twee andere werkjes van deze band: Fortune is always hiding en dan nog een singeltje waarvan de naam me nu niet te binnen wil schieten en ik weet begot niet meer hoe die werkjes klonken – maar dan weer: dat vergetelijke is nu net de pregnantste eigenschap van dat Britse alternatieve gitaargeluid uit de jaren tachtig waar in het hier over heb).

De cd voorziet wel in een behoefte. Ooit had ik een verzamelcd met dat soort Britse bandjes erop, maar die heb ik weggegeven aan de buurvrouw. Want ik draaide die cd nooit. Want ik vond er zo weinig van. Later bedacht ik me dat ik helemaal geen muziek in die sfeer heb, en er is één ding waar dit soort muziek heel mooi bij past: het voorjaar.

Eigenlijk het hele vroege voorjaar. Maar dat is mijn fout. Want ik ben weer eens laat met mijn recensie. Dat je voor het eerst weer met je nog ongekamde haren en in niets dan je onderbroek in de vroegmorgen even de tuin in kan lopen om iets in de plastiekbak te gooien en dat je voor het eerst na al die donkere koude maanden weer het gras onder je voeten voelt kriebelen. Dat gevoel. Dat sprak de muziek van de bandjes die ik hierboven bedoelde, dat spreekt ook de muziek op Zabrisky. Dat het de loomheid en de broei van de hoogzomer mist, dat vele tinten te licht is voor de herfst en winter is niet eens zo erg: met die gigantische muziekverzameling van mij zijn er wel meer cd’s die voor maar enkele weken per jaar op mijn radar zijn. Dat de enige cd die me precies geeft wat ik verwachtte de mooiste is van deze Shyrec-worp (ja ik bedoel inderdaad Love will come again), vind ik dan wel weer een beetje jammer. Wie het bekende liever heeft dan het onbekende, wordt oud. En een gevoel van gebrekkigheid is wat ik juist liever niet over hou aan mijn allergrootste passie: muziek. Waarom valt alles altijd tegen?, verzucht ik dan ook maar weer eens.

Recensie van Tim Donker

Tommaso Mantelli – 9 Useless Tunes CD Informatie

Titel: 9 Useless Tunes
Artiest: Tommaso Mantelli
Soort album: studio CD
Label: Shyrec
Drager: CD

9 Useless Tracks Tracklist en Nummers

Just Around the Bend (4:48)
Empty Promise (3:40)
Bitter Sweet Doomsday (3:48)
I Will Learn (3:01)
Now and Before (3:01)
Which Game (3:47)
Your Place in the Universe Is Perfect (2:32)
It Can’t Be That Bad (4:07)
I Smile (3:50)

CD beluisteren via Spotify

Bijpassende Muziek en Informatie

Tim Donker Recensies

Nederlandse muzikanten, Pianist

Nederlandse Pianisten

14 april 2020 Redactie

Nederlandse Pianisten Informatie Pianist uit Nederland. Wie zijn de beste Nederlandse pianisten? Welke pianist uit Nederland is zeer bekend geworden? Wanneer is de pianiste geboren en in welke plaats? Met welke soort muziek is hij of zij bekend geworden?

Nederlandse Pianisten Informatie Pianist uit Nederland

Op deze pagina is een overzicht te vinden van bekende Nederlandse pianisten. De indeling is alfabetisch op naam van de pianisten.

Bekende Nederlandse pianist overzicht

Cor Bakker

pianist, componist en orkestleider

Geboren op 19 augustus 1961
Geboorteplaats: Landsmeer, Noord-Holland
Soort muziek: jazz, pop
Bijzonderheden: Cor Bakker is vooral bekend geworden als regelmatige begeleider van tv-presentator en komiek Paul de Leeuw. Naast pianist is Cor Bakker ook componist en bandleider.

Harry Bannink

componist, pianist

Geboren op 10 april 1929
Geboorteplaats: Enschede, Overijssel
Overleden op 19 oktober 1999
Sterfplaats: Bosch en Duin, Utrecht
Leeftijd: 70 jaar
Soort muziek: film- en tv-muziek, kinderliedje, luisterlied, musical
Bijzonderheden: Harry Bannink is vooral bekend geworden als componist van een groot aantal bekende liedjes. Hij schreef de muziek voor vele tientallen liedjes voor Sesamstraat, Het Klokhuis, Ja Zuster, Nee Zuster, ’t Shcaep met de Vijf Pooten en vele andere tv-programma. Daarnaast is hij vooral bekend geworden als de pianist en hoof geite-breier van het tv-programma voor kinderen De Film van Ome Willem. In totaal componeerde hij de muziek voor meer dan 3000 liedjes.
Ton Ouwehand – Harry Bannink Biografie >

Joep Beving

componist, pianist

Geboren in 1976
Geboorteplaats: Doetinchem, Gelderland
Soort muziek: klassieke atmosferische muziek, filmmuziek

Ronald Brautigam

klassiek pianist

Geboren in 1954
Geboorteplaats: Amsterdam
Soort muziek: klassieke muziek

Willem Brons

klassiek pianist, pianoleraar

Geboren in 1937
Soort muziek: klassieke muziek
Bijzonderheden: naast klassiek pianist is Willem Brons een vooraanstaande pianoleraar

Louis van Dijk

jazzpianist, klassieke pianist

Volledige naam: Arnold Ludwig van Dijk
Geboren op 27 november 1941
Geboorteplaats: Amsterdam
Overleden op 12 april 2020
Sterfplaats: Laren, Noord-Holland
Leeftijd: 78 jaar
Doodsoorzaak: ziekte van Alzheimer
Soort muziek: jazz, klassiek

Polo de Haas

concertpianist

Geboren op 25 september 1933
Geboorteplaats: Amsterdam
Soort muziek: klassieke muziek

Jasper van ’t Hof

jazzpianist

Geboren op 30 juni 1947
Geboorteplaats: Enschede, Overijssel
Soort muziek: jazz

https://www.youtube.com/watch?v=J3cOYbF31sE

Iris Hond

pianiste, componist, zangeres

Geboren op 20 mei 1987
Geboorteplaats: Harderwijk, Gelderland
Soort muziek: klassieke muziek, pop, neo-klassiek

Arthur Jussen

klassiek pianist

Geboren op 28 september 1996
Geboorteplaats: Hilversum, Noord-Holland
Soort muziek: klassieke muziek

Lucas Jussen

klassiek pianist

Geboren op 27 februari 1993
Geboorteplaats: Hilversum, Noord-Holland
Soort muziek: klassieke muziek

Reinbert de Leeuw

klassiek componist, pianist, dirigent

Volledige naam: Lambertus Reinier de Leeuw
Geboren op 8 september 1938
Geboorteplaats: Amsterdam
Overleden op 14 februari 2020
Sterfplaats: Amsterdam
Leeftijd: 81 jaar
Soort muziek: klassieke muziek

Hannes Minnaar

klassiek pianist

Geboren op 26 december 1984
Geboorteplaats: Goes, Zeeland
Soort muziek: klassieke muziek

Jan-Willem Roozenboom

klassiek pianist, pianist van Guus Meeuwis

Geboren in 1974
Soort muziek: klassiek, pop
Bijzonderheden: Jan-Willem Roozenboom is klassiek pianist met meerdere solo-albums op zijn naam. Daarnaast is hij de vaste pianist van zanger Guus Meeuwis

Wibi Soerjadi

klassiek pianist, componist

Volledige naam: Wibisono Augustinus Soerjadi
Geboren op 2 maart 1970
Geboorteplaats: Leiden, Zuid-Holland
Soort muziek: klassieke muziek

VanVelzen

pianist, componist

Echte naam: Roel van Velzen
Geboren op 20 maart 1978
Geboorteplaats: Delft, Zuid-Holland
Soort muziek, pop, rock

Daniël Wayenberg

klassieke pianist, componist

Volledige naam: Daniël Ernest Joseph Carol Wayenberg
Geboren op 11 oktober 1929
Geboorteplaats: Parijs, Frankrijk
Overleden op 17 september 2019
Sterfplaats: Parijs, Frankrijk
Leeftijd: 89 jaar
Soort muziek: klassieke muziek

Meer Nederlandse pianisten

Olga Malkina (6 augustus 1969)
klassieke pianiste
Elly Salomé (3 maart 1922)
klassieke pianiste
Joop Stokkermans (20 februari 1937 – 25 oktober 2012)
pianist, componist van film-, tv- en musicalliedjes

Bijpassende Muziek en Informatie

Jazzpianisten

Foto informatie
Foto bovenzijde: D. Iglesias (Unsplash)

Verenigde Staten

Amerikaanse Zangers Beste Zangers uit Amerika

3 april 2020 Redactie

Amerikaanse Zangers Beste Zangers uit Amerika Grote Hits Albums en Biografie. Wie zijn de meest bekende en beste Amerikaanse zangers? Wat zijn de grootste hits? Wanneer is de Amerikaanse zanger geboren? Info op Amerikaanse zangers beste zangers uit Amerika.

Amerikaanse Zangers Beste Zangers uit Amerika

Op deze pagina is een overzicht te vinden van Amerikaanse zangers Naast de beste zangers uit Amerika wordt ook aandacht besteed aan de zangers met de meeste hits en het grootste succes. Er wordt trouwens aandacht besteed aan Amerikaanse zangers uit allerlei verschillende muziek genres. De indeling is alfabetisch op naam van de Amerikaanse zanger.

Amerikaanse Zangeressen

Overzicht van Bekende Amerikaanse Zangers

Harry Belafonte (1 maart 1927)
calypso- en popzanger
James Brown (3 mei 1933 – 25 december 2006)
soul- en funkzanger en songwriter
Jeff Buckley (17 november 1966 – 29 mei 1997)
rock singer songwriter en gitarist
1994 | Grace ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)
David Byrne (14 mei 1952)
singer songwriter, bandleider (Taling Heads)
Johnny Cash (26 februari 1932 – 12 september 2002)
country zanger
Ray Charles (23 september 1930 – 10 juni 2004)
jazz- en soul singer songwriter en pianist
Nat King Cole (17 maart 1919 – 15 februari 1965)
crooner, jazzzanger
Sam Cooke (22 januari 1930 – 11 december 1964)
soulzanger en songwriter
Marvin Gaye (2 april 1939 – 1 april 1984)
soulzanger en songwriter
1971 | What’s Going On ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)
David Crosby (14 augustus 1941)
rock singer songwriter (CSN, Crosby, Stills Nash & Young)
Sammy Davis Jr. (8 december 1925 – 16 mei 1990)
crooner, entertainer
Bob Dylan (24 mei 1941)
folk en rock singer songwriter
Al Green (13 april 1946)
soul- en gospelzanger
Donny Hathaway (1 oktober 1945 – 13 januari 1975)
soulzanger, songwriter en pianist
Isaac Hayes (20 augustus 1942 – 10 augustus 2008)
soulzanger en songwriter
Michael Jackson (29 augustus 1958 – 25 juni 2009)
pop- en soul singer songwriter
1982 | Thriller ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)
Waylon Jennings (15 juni 1937 – 13 februari 2002)
country singer songwriter
Curtis Mayfield (3 juni 1942 – 26 december 1999)
soulzanger, songwriter en gitarist
Jim Morrison (8 december 1943 – 3 juli 1971)
rock singer songwriter (The Doors)
Aaron Neville (24 januari 1941)
soul-, gospel- en countryzanger (Neville Brothers)
Randy Newman (28 november 1943)
singer songwriter en painist
Wilson Pickett (18 maart 1941 – 19 januari 2006)
soulzanger
Gregory Porter (4 november 1971)
jazz- en soulzanger
Elvis Presley (8 januari 1935 – 16 augustus 1977)
rock ’n roll zanger, crooner
Prince (7 juni 1968 – 21 april 2016)
funk, pop, soul singer songwriter en muzikant
Otis Redding (9 september 1941 – 10 december 1967)
soulzanger en songwriter
Paul Simon (13 oktober 1941
singer songwriter (Simon & Garfinkel)
Frank Sinatra (12 december 1915 – 14 mei 1998)
crooner, jazzzanger
Bruce Springsteen (23 september 1949)
rock singer songwriter
Bill Withers (4 juli 1938 – 3 april 2020)
soulzanger en songwriter
Tom Waits (7 december 1949)
blues- en rock singersongwriter en muzikant
Andy Williams (3 december 1927 – 25 september 2012)
crooner
Pharell Williams (5 april 1973)
pop en r&b singer songwriter
Stevie Wonder (13 mei 1940)
pop- en soulzanger, songwriter, muzikant en producer

advertentie

Bekende Zangers uit Amerika Uitgebreide Informatie

Hieronder het alfabetische overzicht van de meest bekende en beste Amerikaanse zangers.

Harry Belafonte

Zanger
Muziek: calyso, pop
Geboren op 1 maart 1927
Geboorteplaats: Harlem, New York City

Bobby “Blue” Bland

Amerikaans blues- en soulzanger
Muziek: blues, soul
Geboortenaam: Robert Calvin Brooks
Geboren op 27 januari 1930
Geboorteplaats: Rosemark, Tennessee
Overleden op 23 juni 2013
Sterfplaats: Germantown, Tennessee
Leeftijd: 83 jaar

James Brown

Amerikaanse funk- en soulzanger, bandleider en songwriter
Bijnaam: The Godfather of Soul
Muziek: funk, soul
Geboren op 3 mei 1933
Geboorteplaats: Barnwell, South Dakota
Overleden op 25 december 2006
Sterfplaats: Atlanta, Georgia
Leeftijd: 73 jaar

Jeff Buckley

Singer songwriter
Muziek: rock
Geboren op 17 november 1966
Geboorteplaats: Anaheim, Californië
Overleden op 29 mei 1997
Sterfplaats: Wolf River, Memphis, Tennissee
Leeftijd: 30 jaar
Doodsoorzaak: verdronken
Zoon van singer songwriter Tim Buckley

David Byrne

Singer songwriter, bandleider en beeldend kunstenaar
Muziek: electronic, alternative rock, wereldmuziek
Geboren op 14 mei 1952
Geboorteplaats: Dumbarton, Schotland, Groot-Brittannië
Bands: Talking Heads

Johnny Cash

Countryzanger
Muziek: country
Geboren op 26 februari 1932
Geboorteplaats: Kingsland, Arkansas
Overleden op 12 september 2003
Sterfplaats: Nashville, Tennessee
Leeftijd: 71 jaar

Ray Charles

Singer songwriter en pianist
Muziek: country, gospel, jazz, pop, soul
Geboren op 23 september 1930
Geboorteplaats: Albany, Georgia
Overleden op 10 juni 2004
Sterfplaats: Beverly Hills, Californië
Leeftijd: 73 jaar

Nat King Cole

Amerikaanse jazzzanger en crooner
Echte naam: Nathaniel Adams Coles
Muziek: jazz
Geboren op 17 maart 1919
Geboorteplaats: Montgomey, Alabama
Overleden op 15 februari 1965
Sterfplaats: Santa Monica, Californië
Leeftijd: 45 jaar
Doodsoorzaak: longkanker
Begraafplaats: Forest Lawn Memorial Park, Glendale, Californië

Sam Cooke

soulzanger
Muziek: soul
Geboren op 22 januari 1930
Geboorteplaats: Clarksdale, Mississippi
Overleden op 11 december 1964
Sterfplaats: Los Angeles, Californië
Leeftijd: 34 jaar
Doodsoorzaak: doodgeschoten

David Crosby

Singer songwriter en gitarist
Volledige naam: David Van Cortlandt Crosby
Muziek; pop, rock
Geboren op 14 augustus 1941
Geboorteplaats: Los Angeles, Californië
Lid van: Crosby, Stills, Nash & Young. Crosby, Stills & Nash

Bob Dylan

singer songwriter en gitarist
Echte naam: Robert Allen Zimmerman
Muziek: folk, rock
Geboren op 24 mei 1941
Geboorteplaats: Duluth, Minnesota
Nobelprijs voor de Literatuur 2016

Marvin Gaye

singer songwriter
Echte naam: Marvin Pentz Gay
Muziek: soul
Geboren op 2 april 1939
Geboorteplaats: Washington D.C.
Overleden op 1 april 1984
Sterfplaats: Los Angeles, Californië
Leeftijd: 44 jaar
Doodsoorzaak: doodgeschoten door zijn vader tijdens een ruzie

Michael Jackson

Amerikaanse singer songwriter
Muziek: pop, soul
Geboren op 29 augustus 1958
Geboorteplaats: Gary, Indiana
Overleden op 25 juni 2009
Sterfplaats: Los Angeles, Californië
Leeftijd: 50 jaar

Waylon Jennings

country singer songwriter
Muziek: outlaw country
Geboren op 15 juni 1937
Geboorteplaats: Littlefield, Texas
Overleden op 13 februari 2002
Sterfplaats: Chandler, Arizona
Leeftijd: 64 jaar

Jim Morrison

singer songwriter
Muziek: psychedelische rock
Geboren op 8 december 1943
Geboorteplaats: Melbourne, Florida
Overleden op 3 juli 1971
Sterfplaats: Parijs, Frankrijk
Leeftijd: 27 jaar
Doodsoorzaak: overdosis drugs
Begraafplaats: Père-Lachaise, Parijs
Band: The Doors

Randy Newman

Singer songwriter en pianist
Muziek: jazz, pop
Geboren op 28 november 1943
Geboorrteplaats: Los Angeles, Californië

Gregory Porter

Jazz- en soulzanger
Muziek: jazz, soul
Geboren op 4 november 1971
Geboorteplaats: Los Angeles, Californië

Elvis Presley

Rock ‘n roll- en popzanger, crooner en acteur
Bijnaam: The King
Geboren op 8 januari 1935
Geboorteplaats: Tupelo, Mississippi
Overleden op 16 augustus 1977
Sterfplaats: Memphis, Tennessee
Leeftijd: 42 jaar

Prince

Singer songwriter en multi instrumentalist
Volledige naam: Prince Rogers Nelson
Geboren op 7 juni 1968
Geboorteplaats: Minneapolis, Minnesota
Overleden op 21 april 2016
Sterfplaats: Chanhassen, Minneapolis, Minnesota
Leeftijd: 47 jaar
Doodsoorzaak: obedoelde overdosis medicijnen

Otis Redding

singer songwriter
Muziek: soul
Geboren op 9 september 1941
Geboorteplaats: Dawson, Georgia
Overleden op 10 december 1967
Sterfplaats: Lake Madison, Wisconsin
Leeftijd: 26 jaar
Doodsoorzaak: vliegtuigongeluk

Paul Simon

singer songwriter en gitarist
Muziek: folk, pop, rock, wereldmuziek
Geboren op 13 oktober 1941
Geboorteplaats: Newark, New Jersey
Band: Simon & Garfunkel

Frank Sinatra

Jazzzanger, crooner
Muziek: jazz, pop
Geboren op 12 december 1916
Geboorteplaats: Hoboken, New Jersey
Overleden op 14 mei 1998
Sterfplaats: Los Angeles, Californië
Leeftijd: 81 jaar
Doodsoorzaak: hartaanval
Begraafplaats: Desert Memorial Park, Cathedral City, Californië

Bruce Springsteen

Singer songwriter en gitarist
Muziek: Heartland rock
Geboren op 23 september 1949
Geboren in Long Branch, New Jersey

Tom Waits

Singer songwriter en muzikant
Muziek: blues, rock
Geboren op 7 december 1949
Geboorteplaats: Pomona, Californië

Andy Williams

zanger, crooner
Muziek: jazz, pop
Geboren op 3 december 1927
Geboorteplaats: Wall Lake, Iowa
Overleden op 25 september 2012
Sterfplaats: Branson, Missouri
Leeftijd: 84 jaar
Doodsoorzaak: blaaskanker

Pharrell Williams

Zanger en producer
Muziek: dance, pop, R&B, soul
Geboren op 5 april 1973
Geboorteplaats: Virginia Beach, Virginia

advertentie

Bijpassende Muziek en Informatie

Beste Zangers Ooit

Nederlandse bands, Nieuwe LP's

Benedict – You Can Tell Me Nothing That I Should LP

14 maart 2020 Redactie

Benedict You Can Tell Me Nothing That I Should LP recensie van Tim Donker, informatie over het album, tracklist en de mogelijkheid tot beluisteren.

Benedict You Can Tell Me Nothing That I Should LP Recensie

Recensie van Tim Donker

En o die stem en oja, en daar sta ik dan. Hier sta ik goed. Naakt, of in vol ornaat. Daar sta ik nu. You can tell me nothing that I should van Benedict ligt me nog vers in de oren. Van daarnet. Toen zat ik trouwens. Op een houten stoellekee voor de steriëe. Of. Ik bedoel dat ik daar zat, met een koptelefoon op mijnen kop, en ik zat te luisteren naar die plaat en het vrat aan me. O. Die klank. Maar vooral: die stem. Het lijkt krek op een andere klank, op een andere stem. God, waar doet dit me toch zo aan denken? Het vrat aan me. Misschien ken ik wel veel te veel muziek. Alles doet me aan iets denken. Aan iets anders dan hetzelf. Het vrat aan me. Ik kon niet eens goed meer naar You can tell me nothing that I should luisteren. In mijn kop hoorde ik talloze andere platen, om maar die ene plaat te vinden. Die ene plaat. Die plaat waar dit me zo aan doet denken. Die stem met name. Toen Benedict gedaan had met door mijn koptelefoon te klinken, stond ik op. Ik liep naar mijn cdkast (wat maar bij manier van spreken is, want in werkelijkheid heb ik vele cdkasten). En daar sta ik nu. Hier sta ik nu.

Hier sta ik nu. Ik laat mijn ogen onrustig gaan. Ik laat mijn ogen racen. Ze racen langs de ruggen der cd’s. Alsof ik zo het antwoord vind. Zo vind ik het antwoord niet. Openbaar je, cd. Ik luisterde daarnet naar Benedict en ik moest denken aan één van jullie. Wie ben je. Spring eruit, cd, spring in mijn blikveld, gun me mijn aha-erlebnis. Ik sta daar maar. Mijn ogen zien niets. Ik lees de namen op de ruggen niet. Ik sta daar maar als een dwaas. En ik weet het niet en ik ga de trap op en ik weet het niet en ik kleed me uit en ik weet het niet en ik poets mijn tanden en ik weet het niet en ik ga in bed liggen en ik weet het niet en ik val in slaap en ik weet het niet en de ochtend breekt aan en ik weet het niet en ik sta weer op en ik weet het niet en ik kleed me aan en ik weet het niet en ik ga naar beneden en ik weet het niet en ik maak de tienuurtjes van de kinderen en ik weet het niet en ik maak de twaalfuurtjes van de kinderen en ik weet het niet en ik maak het ontbijt voor de kinderen en ik weet het niet en ik wek de kinderen en ik weet het niet en ik kleed de kinderen aan en ik weet het niet en ik breng de kinderen naar school en ik weet het niet en ik loop het schoolplein af en ik weet het niet en ik maak praatjes met de moeders die ook hun kinderen naar school brachten en ik weet het niet en ik fiets traagweg terug naar huis en ik weet het niet en ik open het tuinhek en ik weet het niet en ik loop door de tuin en ik weet het niet en ik open de tuindeur en ik weet het niet en ik ga naar de keuken en ik weet het niet en ik zet me een pot verse koffie en heel vaag daagt me iets. Prince of Assyria. Kon het niet Prince of Assyria zijn? Ja. Het kon best eens Prince of Assyria zijn.

Maar goed. Waar had ik het eigenlijk over? Het verhaal achter de plaat. Met wie had ik dat gesprek ook alweer? Met Stefan misschien, of met die hypocriete oetlul van hiernevens. Nee, ik denk toch dat het Stefan was. Het was in ieder geval iemand die zei dat Het Verhaal Achter De Plaat (HVADP) een plaat meer diepte, meer rijkdom, meer reliëf geven kon. Dat verhaal te weten. En ik zei Dat moet dan toch wel een aardig zwak plaatje zijn, als het niet eens op zijn eigen benen kan staan. Als het een vertellinkje nodig heeft om tot spreken te komen. De klank is in de muziek en niet in de bijsluiter, immers. Zei ik. Zei ik allemaal. En ook zei ik dat HVADP voor mij eerder in staat is een plaat te breken, dan m te maken.

Ik denk aan. Ik was zeventien toen ik dingen goed vond. Slechte dingen ook. Maar echt slecht. Want ik was zeventien toen ik een tijdelijke voorliefde had opgevat voor Hotel California van The Eagles. Ik haast me nu te zeggen dat die voorliefde echt zeer tijdelijk was. Goed, The Eagles is niet eens de vervelendste band die ooit bestaan heeft want dat is Queen. Maar toch is het iets waar ik me nu hartelijk voor schaam. Doch ik was jong en onwetend en ik was, niet zonder wrok, uit het Metalen Rijk gestapt. Van mijn tiende tot mijn zestiende was het uitsluitend hardrock en heavy metal geweest dat mij boeien kon. Het begon met dingen als Status Quo en AC/DC en Deep Purple en Twisted Sister; het soort van “harde” rock dat je tante Sjaan ook nog wel gezellig vindt (hè ja neef, zet die nog een keertje op). Maar gaandeweg werd het een zoektocht naar steeds duisterder, steeds harder, steeds extremer, steeds bizarrer. Extreme Noise Terror – dat was al bijna de top. Maar toen. Ik was vijftien. Het jarentachtig geheten decennium was al ver in haar tweede helft. Een metalshow op de radio (Henk Westbroek presenteerde dat, wil je wel geloven) bracht Napalm Death. Dát was het. Dat was hét. Die drums als mitrailleurvuur. De gitaren een lange, vuile drens. En dan die zang. O die zang. Wow. Dat grunten, dat was toen zo nieuw als spik en splinter. Grindcore lag nog zwaar in de luiers. Dierlijk brullen, dat deed Cronos van Venom ook. Maar hem kon je nog verstaan. Dit was een lage blaf, een diepe rochel, een keel vol kiezels. Dit was de primale schreeuw. Ik moest dit hebben, deze plaat. En het duurde ook niet lang voor ik m had, die plaat. Teepte. En stond, op het schoolplein, met walkman, mijn metalen vrienden tegen wil en dank naar Napalm Death liet luisteren. Dit is het dan jongens. Dit is m. De allerextreemste plaat ooit gemaakt. Dit is m, we hebben m, we moeten niet meer verder zoeken. Nu kunnen we gerust zijn. We wisten dat het moest bestaan, ergens, het allerextreemste. Nu hebben we het gevonden. Nu moeten we niet meer zoeken. Nu kunnen we gerust zijn. Totdat.

Niet eens een week later geloof ik. Ik fietste het schoolplein op. Dat mocht eigenlijk niet maar we deden het allemaal. Meestal was er wel een leraar die riep dat je af moest stappen. Dit keer niet. Dit keer was het een van mijn metalen vrienden die me staande hield. De pesterige grijns op zijn gluiperig bakkes zei me genoeg. Hij ging iets aan diggelen slaan. Een illusie meest waarschijnlijk. Ik zat op mijn zadel met mijn voeten aan de grond. En hij, nu met zijn walkman, stond naast me. Hij had iets gevonden hoor. Iets dan nóg extremer was dan Napalm Death. Sore Throat heette het. Hij liet me luisteren. Inderdaad. Het was nog een tikje gestoorder, bizarrer, extremer dan Napalm Death. Een tikje maar. Maar toch. Net dat tikje. Net dát tikje tikte me het Metalen Rijk uit. Als het extremer kon dan het allerextreemste, dan was het eind zoek. Dan was er geen plafond meer. Dan zou er altijd wel iets te vinden zijn dat nog net dat ene tikje meer kon zijn. Ineens had ik geen zin meer in een tikje meer dan het allerextreemste, ineens had ik geen zin meer in deze muziek. Ik stapte uit.

En daar stond ik, buiten het Rijk. Ik kneep mijn ogen toe vanwege het felle licht. Ik zag niks, ik wist niks, ik kende niks. Blind omarmde ik alles wat op me toe kwam. Onder andere The Eagles dus. Hotel California.

Ik zat in de trein. In die dagen zat ik nog wel eens in de trein. Ik geraakte in gesprek met een vreemde. In die dagen geraakte ik nog wel eens in gesprek met een vreemde. Dat is dan langs de andere kant toch wel weer het voordeel van een slechte muzieksmaak: je kunt tenminste nog wel eens met iemand over muziek lullen. Die obscure shit waar ik vandaag de dag naar luister – er is geen hond die dat wat zegt. Maar toen, in die postmetalen dagen, toen ik zelfs de muziek van Madonna niet halfslecht vond (toegeven: nog altijd beter dan Queen), was er vrijwel niets waar ik niet over meepraten kon. Die keer meepraatte ik met een Amerikaan. Eerst ging het over Creedence. Niet slecht. Helemaal niet slecht. Dat vind ik zelfs nu nog echtwaar helemaal niet slecht. Wij noemen die band Sie Sie Ah, zei de Amerikaan. Gedurende het gesprek zou het me gaan opvallen dat die vent bij elke band en elk liedje in één zin zou zeggen hoe ze dat in Amerika zagen, allemaal. Later, ik begon m al een tikje zat te worden, praatten de Amerikaan en ik over The Eagles en meer bepaald over Hotel California. “Dat lied gaat over de Satanskerk.” zei hij. Ik zweeg. Een weinig ontredderd zweeg ik. Ik had altijd (of naja altijd, die viereneenhalve week dat ik het liedje mooi gevonden had dan) aangenomen dat Hotel California ging over vastlopen in je eigen dromen / obsessies en ik wilde van geen Satanskerk weten. Zie daar hoe de eerste barsten verschenen. Ik probeerde het nog te redden door de Satanskerk te zien als één specifieke obsessie maar er bleek geen houden meer aan. Niet overdreven lang nadat het begonnen was, was het alweer klaar voor mij met dat Hotel California en dan ook maar meteen met heel die Eagles erbij ook.

Zie je nu wel Stefan of wie het ook was met wie ik sprak over HVADP? En dit is nu maar een verhaal achter een plaat. Of misschien toont het alleen maar de zwakte van liedjes van The Eagles. Je moet maar één verhaaltje erover horen dat u niet bijzonder welgevallig is, en gans uw goesting is gelijk naar de vaantjes. Maar toch. Hoor toe, vrienden. Leen mij uw oor. Ik ken het verhaal. Het verhaal achter You can tell me nothing that I should van Benedict.

“Benedict is het muzikale pseudoniem van Martijn Smits. Onbezorgdheid werd hem al vroeg ontnomen toen hij in zijn tienerjaren in het Brabantse dorp Someren werd neergestoken. Op het verkeerde moment, op de verkeerde plaats werd hij onbedoeld het doelwit van agressie”,

Zo spreekt en zegt de bio, en ook verhaalt het nog van een verhuis naar Amsterdam (waarom altijd weer dat eeuwige Amsterdam, mensen?), en van de vriendin die bij diene Smits wegging omdat hij zich al te obsessief (hee!) toelegde op het musiceren. En over de pijn van de verloren lief, en de pijn van de steekpartij – daar zou You can tell me nothing that I should in hoofdzaak over gaan.

En ik ken dat wel, een lief dat bij je weggaat en de pijn die je daarvan hebt. En ik ken Someren ook. Ik groeide op niet ver van Someren. Kwestie van steenworpen enzo. Ik ben op kamp geweest in Someren. Ik heb het zien zomeren in Someren. We gingen op kamp, met gans de klas. We gingen gewoon op de fiets: dat is hoe dicht bij Someren we woonden. Een hele week op kamp in Someren, ik vond dat wel wat lang. De laatste avond voerden we een toneelstuk op en alle ouders mochten komen kijken. Mijn vader kwam. Ik was zo blij hem te zien. Ik ben nog nooit zo blij geweest om hem te zien. Ik was altijd blijer met mijn moeder dan met mijn vader. Maar die keer was ik echtwaar tranenindeogenblij om hem te zien. In Someren. Dat. En dat ik vele malen in elkaar geslagen nabij Someren, op steenworpen. Geen steekpartij nee maar wel zeer bedoeld in elkaar geslagen, vele malen, nabij Someren. En dan dat verhaal, en dan die plaat.

Ik kende het verhaal al voor ik de plaat kende. Altijd een makke maar zo gaat dat soms als recensent. Dan krijg je verhalen over platen in je mailbox, en sommige verhalen lees je en sommige verhalen lees je niet. En soms zeg je okee stuur die plaat maar naar mijn kot en soms zeg je dat niet. Waarom je het de ene keer wel zegt en de andere keer niet weet je ook niet. Maar je neemt in elk geval nooit genoegen met toegangscodes naar een of andere link met muziek en een perskit, je moet altijd een Hele Echte Versie hebben. Ik wil iets hebben om te bekijken en vast te houden en de geur ervan te ruiken, ik wil iets hebben om door de kamer te smijten als het het gore lef heeft me tegen te vallen. En vooral wil ik draaien, heel echt draaien, op mijn hele echte cdspeler. Het moet een handeling zijn, niet zomaar een muisklikje. En dus, als iets mijn aandacht om welke onnavolgbare reden dan ook heeft getrokken, zeg ik altijd Ja stuur me maar. Ja stuur me maar een Hele Echte cd. Soms hoor je er dan niks meer van. Maar nu kwam. Een paar dagen later. Met de Hele Echte Post de Hele Echte You Can Tell Me Nothing That I Should. Lag daar. In een Hele Echte Envelop. Op mijn Hele Echte Deurmat. Heel Echt Te Liggen, zodat ik Heel Echt Bukken moest om het op te rapen en daarna in mijn Hele Echte Keuken Heel Echt Op Zoek moest naar een Heel Echt Mesje om de Hele Echte Envelop Heel Echt Te Openen. Het moeten handelingen zijn, verdomme. Geen muisklikjes.

Gek hoesje. Het is een kartonnetje. Gewoon een kartonnetje. Het lijkt wel een recensie-exemplaar. Die komen ook altijd in van die platte kartonnen hoesjes. Maar het is geen recensie-exemplaar. Volgens mij. Volgens mij is dit de Hele Echte Officiële Hoes (HEOH). Recensie-exemplaren hebben dat doorgaans staan, dat ze recensie-exemplaar zijn. Zo van rievjoe koppie, en not for seel. Klaarblijkelijk verrijken die rievoewers zich anders mateloos anders het sellen van hun rievjoekoppies. Maar ook de gewone wel voor seel koppies komen soms in platte kartonnen hoesjes. De recentste van Simon Joyner bijvoorbeeld. Al een geluk dat Joyner m voor me gesigneerd had, anders was het nogal een doodsaaie hoes geweest. Slecht gelijmd aan de bovenkant trouwens, deze You can tell me nothing that I should-hoes. De voorkant toont een kamer. Iemand daarin. In pak, het hoofd schuil achter draperieën. Een piano, een gitaar, een stoel. Veel doeken. Over de bank, op de grond, over iets halfhoogs in de hoek van de kamer. Er ligt een smal tapijtje op de vloer, het soort van tapijtje waar je heel de tijd over struikelt of over uitglijdt. En wat staat daar eigenlijk voor dat raam, een verrijdbaar douchekrukje of een keyboard op wieltjens? Het ene raam. Het andere raam. De lange gordijnen. Heel de hoes in zwartwit. Het doet een beetje jarentachtig aan, meer bepaald ademt het de sfeer van de New Romantics-beweging. Van Ricco mocht ik dat nooit zeggen. Ik draai het hoesje om. De achterkant: de muzikanten: het instrumentarium: ik zie: drums en bas en toetsen en gitaar en cello en blazers en vokalen. Goed instrumentarium wel. Maar de titels van de liedjes houden niet over. Het lijkt het wereldrecord clichématige titels bedenken wel (en dat terwijl de albumtitel zo ijzersterk is!). Och, wil je wel geloven dat één van de liedjes Stay heet? Kan dat de meest afgezaagde liedtitel allertijden zijn? Ik bedoel, hoeveel liedjes zouden er zijn die Stay heten? Een slordige duizend? Het allermooiste Stay-liedje staat op naam van Radar Bros trouwens. Zo mooi, daar komt geen andere Stay ooit nog overheen dus beter houden muzikanten op deze titel te gebruiken. Zeg maar dat ik het gezegd heb. En luister naar Stay van Radar Bros.

En dit is het, dit is waarom ik hou. Dit is waarom ik Het Fysieke Product altijd zal trouw blijven. Dit is waarom ik zo oneindig veel hou van de Hele Echte geluidsdragers: dit voelen, dit tussen mijn vingers houden, dit aftasten. Een slechte lijmrand zien. Een slok koffie nemen. Bekijken. Hoesfoto, titels, instrumentarium. Inschatten. Dit is muziekbeleving nog voor je één noot hebt gehoord en het is prachtig. Natuurlijk, nu is het maar een kartonnen plathoesje. Deze eerste fase in de muziekbeleving duurt nog vele malen langer als de hoes rijker is. Meer te zien, meer te kijken, meer te lezen, meer te raden. Nu, nu dit klaar is, rest me alleen nog. Nu rest me alleen nog de muziek. Opstaan, naar cdspeler lopen, cd uit hoesje halen, in cdspeler stoppen, lade dicht. En dan zijn we weer terug aan het begin van deze recensie, zo’n vier aviertjes geleden. Want die stem, en waar deed het me ookalweer aan denken?

Ja Prince of Assyria dus. Ook in de muziek een beetje. En de Tindersticks van, laten we zeggen, de Simple Pleasures-era (de plaat die ik zo graag wilde vanwege de hoes maar die ik niet kocht vanwege de muziek) (waarmee niet gezegd wil zijn dat Benedict klinkt als iets dat ik nooit wilde horen, maar Tindersticks… Tindersticks… och, ik kwam van al zo hoge met Tindersticks, van al zo veer. Dat eerste Tindersticks album. De relevatie die dát was. Dat horen op mijn kamer daar, dat was nog aan de Barentszstraat, met die bank die nog van mijn nicht geweest was en hoe ik daar op zat, met open mond, ogen gesloten. Dit was de muziek waarvan ik altijd al wilde dat ze bestond en ze bestond niet en nu wel. Dit was een cd alsof die mannen in mijn ziel gekeken hadden en naspeelden wat ze daar zagen. Ik liet die cd luisteren aan iedereen die m horen wilde en aan iedereen die m niet horen wilde. Ik weet ook nog het andere zitten, het zitten op de kamer van Annette, in schaars licht, wij allebei zwijgend, ik tegen Annettes kledingkast geleund, Annette ergens in het halflicht voor me, het eerste Tindersticks-album op de speler. Later zou ik daar nog een gedicht over schrijven).

Of ook, en verder. Benedict. Een beetje Mark Hollis ook wel. Talk Talk misschien zelfs. David Sylvian. Je zou ook nog naar Scott Walker kunnen zoeken in de randen hier. Die sfeer dus. Die klankkleur. You Can Tell Me Nothing That I should is een fijne, soulvolle, donkere, poëtische, romantische, filmische, grofkorrelige nachtplaat. Een plaat die goed samen gaat met cognac. Een plaat voor whisky. Een plaat voor zwaar, donker bier. Een plaat voor schaarsverlichte kamers. Die plaat. Die plaat is het.

Het lijkt wel op het soort platen dat ik veel draaide in mijn studentenjaren, en naar daar voert Benedict me dan ook. De eenmanskamer overdag, mijn grauwe flat, mijn melancholie, mijn somberte. Mijn staan daar. Voor het raam. In mijn gepijnigde hoofd plaats alleen voor Femke. Want zij was het lief dat mij in de steek gelaten had (later, veel later, zou ze dat trouwens nog een keer doen). En ik stond daar, voor het raam, altijd weer in de hoop dat ik haar zag lopen, dat ze naar mij kwam, dat ze lachte en dat ze zwaaide en dat ze zou komen en dat we voor altijd gingen samen zijn. En nooit kwam ze en altijd was er de pijn maar het was goede pijn want het was de pijn die maakte dat ik wist dat ik nog voelen kon, dat ik nog leefde, het was de pijn die maakte dat ik de muziek zo mooi vond. Het was de pijn die maakte dat ik ik was. En ook die plaat is het.

Maar ook de plaat van een grijze zondagnamiddag in de herfst en geen zin om ergens heen te gaan en ook nergens heen hoeven gaan. Gewoon binnen blijven, en thee zetten, en de kinderen verhalen vertellen, en een plaat draaien. Een plaat als deze misschien. Want ook die plaat is het.

Of de plaat van hoogzomer, de deuren open, in de tuin zitten, een zomers drankje drinken, toekijken hoe de schemering invalt, niets hoeven zeggen, alleen de avond, de drank en de muziek en ja: ook die plaat is het.

Of ook de plaat van de gedroomde levens: hoe je dromen kon dat je schilder was geweest & meer leefde in je atelier dan waar dan ook, hoe je handen vol verf op doeken smeet terwijl een plaat speelde en dat die plaat deze plaat kon zijn want ook die plaat is het.

Of de plaat die doet denken aan hoe ik het zag zomeren in Someren. Mijn vader die kwam kijken naar het toneelstuk en blijer zijn dan ooit om hem te zien. Mijn vader, en wat hij me leerde over muziek en hoe ik daaraan denkend me bedenk dat hij dit best een mooie plaat zou hebben gevonden. Omdat het de plaat is voor cognac en whisky. Omdat het een goede plaat is om bij te zwijgen. Een plaat die me denken doet: als mijn vader nog leefde had ik hem naar deze plaat laten luisteren. Ook. Die. Plaat. Is. Het.

Zo zie. Er is niet een verhaal dat het verhaal is “achter” een plaat die de plaat is: er zijn altijd vele verhalen bij een plaat die op zichzelf alweer vele platen is. Als muziek ergens op slaat, vermenigvuldigt het zich waar je bij staat.

You can tell me nothing that I should is niet enig in zijn soort. Er zijn binnen deze sfeer genoeg andere platen, en eerlijk gezegd speelt Benedict daarbinnen nog niet eens in de eredivisie. Maar dit is wel gewoon een hele fijne plaat. Fijn omdat het plaat is. Fijn omdat het geen muisklik is. Fijn om de stem, fijn om het instrumentarium. Fijn om de cognac en om de whisky. Fijn om de nacht en om de sfeer. Fijn omdat het niets zegt dat ik zeggen kon. Fijn om het spreken en het zwijgen, de klank en het klinken. Fijn om de verhalen en om de platen. Fijn omdat ik elke keer merk dat ik de plaat nog eens horen wil. Dan heb je altijd iets goeds in handen. Misschien niet iets unieks, maar wel iets goeds. En als goed zo goed is als You can tell me nothing that I should, is goed zeker goed genoeg.

You Can Tell Me Nothing That I Should Album Informatie

Titel: You Can Tell Me Nothing That I Should
Zangeres: Benedict
Muziek: indie pop, indie rock
Soort album: studio LP
Label: DRY/WET Records
Tijdsduur: 39:29
Uitgebracht: maart 2020
Drager: Vinyl White LP

Tracklist en Nummers

You’ve Lost Me Before (2:58)
Mistaken For (4:48)
Talking ‘Bout Roses (4:24)
Finish the Wine (4:02)
New Blue Moon (3:18)
See You Soon (2:27)
When We Were Young (4:16)
Stay (3:43)
Leave the Rain (3:48)
[36] (5:45)

LP beluisteren via Spotify

Bijpassende Muziek en Informatie

Nieuwe LP’s 2020

2020, Concertagenda

Concertagenda 2020 Concerten Festivals Optredens

12 maart 2020 Redactie

Concertagenda 2020 Concerten Festivals Optredens. Welke bijzondere concerten en muziekfestivals zijn er te verwachten in 2020? En op welke datum kun je de concerten en muziekfestivals verwachten? Lees er alles over deze pagina Concertagenda 2020 concerten festival optredens.

Concertagenda 2020 Concerten Festivals Optredens

Om het je een beetje gemakkelijker te maken is er ook een aantal concertagenda 2020 pagina’s gemaakt op plaatsnaam met nog veel meer concerten festivals en optredens. Op deze pagina concertagenda 2020 concerten festival optredens zijn verder nog een aantal van de grote evenementen en bijzondere concerten opgenomen. De indeling is op datum.

Corona nieuws: Alle concerten afgelast met ingang van 12 maart tot ten minste 1 april

Omdat bijeenkomsten van meer dan 100 personen in Nederland zijn verboden i.v.m. de bestrijding van Corona, zijn alle concerten en theatervoorstellingen afgelast. Deze maatregel geldt ten minste tot en met 31 maart 2020. Wat er gebeurt met de inmiddels gekochte tickets, kun je het beste navragen bij de verkopende partijen en zalen.

Nieuwe Musicals 2020

Concertagenda maart 2020

Concerten Zondag 1 maart 2020

Remy van Kesteren & Band
Effenaar, Eindhoven

Concerten Dinsdag 3 maart 2020

Richard Bona & Alfredo Rodriguez featuring Taylor Gordon
TivoliVredenburg Hertz, Utrecht

Concerten Donderdag 5 maart 2020

Brad Mehldau Trio
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht
Kyle Gass Company / Wynchester
Patronaat, Haarlem

Concerten Vrijdag 6 maart 2020

Edwin Evers Band
Effenaar, Eindhoven (uitverkocht)

Concerten Zaterdag 7 maart 2020

The Kik
Effenaar, Eindhoven
Kraak & Smaak
Patronaat, Haarlem
Memphis Maniacs
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht
SHHT
Stroomhuis, Eindhoven

Concerten Zondag 8 maart 2020

Jaya the Cat
Effenaar, Eindhoven

Concerten Donderdag 12 maart 2020

Raymond van het Groenewoud – Raymond 70
Kunstencentrum Vooruit, Gent (België)
Van Dik Hout
Zaantheater, Zaandam
VanWyck
TivoliVredenburg Club Nine, Utrecht
Young Gun Silver Fox
Effenaar, Eindhoven

Concerten Vrijdag 13 maart 2020

Compania Eva Yerbabuena
Stadsschouwburg, Utrecht
The Spunyboys
Slachthuisterrein, Haarlem
Van Dik Hout
Theater de Lievekamp, Oss

Concerten Zaterdag 14 maart 2020

GBH
Effenaar, Eindhoven
Alfredo Tejada & Patrocinio Hijo
Bimhuis, Amsterdam
Zsa Zsa Su!
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Zondag 15 maart 2020

Compania Eva Yerbabuena
Zuiderstrandtheater, Den Haag

Concerten Maandag 16 maart 2020

Dan Croll
Cinetol, Amsterdam

Concerten Dinsdag 17 maart 2020

Compania Eva Yerbabuena
Vrijthoftheater, Maastricht

Concerten Woensdag 18 maart 2020

Kvelertak (support: Planet of Zeus/Blood Command)
Patronaat, Haarlem
Maluma
Ziggo Dome, Amsterdam
Wargirl
Paradiso, Amsterdam

Concerten Donderdag 19 maart 2020

Ruben Annink
Effenaar, Eindhoven (uitverkocht)
Gregory Porter
Ziggo Dome, Amsterdam
The Rails
TivoliVredenburg Club Nine, Utrecht
Louis Tomlinson
AFAS Live, Amsterdam (uitverkocht)
Van Dik Hout
Singer Theater, Laren

Concerten Vrijdag 20 maart 2020

Broken Brass
Fifth, Eindhoven
Avril Lavigne
AFAS Live, Amsterdam (uitverkocht)
Myrath (support: Eleine)
Patronaat, Haarlem
The Script
Ziggo Dome, Amsterdam

Concerten Zaterdag 21 maart 2020

Russell Howard
AFAS Live, Amsterdam
The Script
Ziggo Dome, Amsterdam

Concerten Zondag 22 maart 2020

Ateez
AFAS Live, Amsterdam
De Jeugd van Tegenwoordig
Effenaar, Eindhoven

Concerten Dinsdag 24 maart 2020

Floor Jansen
AFAS Live, Amsterdam
Elbow
Ziggo Dome, Amsterdam

Concerten Donderdag 26 maart 2020

Duncan Laurence
Ziggo Dome, Amsterdam
Mamihlapinhatapai
Paradiso, Amsterdam
Davina Michelle
AFAS Live, Amsterdam
Eefje de Visser
TivoliVredenburg Ronda, Utrecht

Concerten Vrijdag 27 maart 2020

Roxanne Hazes
Patronaat, Haarlem
Iris Hond
TivoliVredenburg Hertz, Utrecht
Fleddy Melculy
Effenaar, Eindhoven
Davina Michelle
AFAS Live, Amsterdam
Miss Montreal
Effenaar, Eindhoven (uitverkocht)
Pax the Humanoid – Album release
De Helling, Utrecht

Concerten Zaterdag 28 maart 2020

Andrea Bocelli
Ziggo Dome, Amsterdam
Edwin Evers Band – 80s Club Tour
Patronaat, Haarlem
Pentatonix
AFAS Live, Amsterdam
Jim White
Patronaat, Haarlem

Concerten Zondag 29 maart 2020

Andrea Bocelli
Ziggo Dome, Amsterdam
Alain Clark
Fifth, Eindhoven (middagconcert, uitverkocht)

Concerten Dinsdag 31 maart 2020

Santana
Ziggo Dome, Amsterdam

advertentie

Concertagenda 2020 Concerten Festivals Optredens Tips

In de concertagenda 2020 is een overzicht te vinden van optredens, concerten en festivals. Alles is chronologisch ingedeeld op datum.

Concertagenda Februari 2020

Concerten Zaterdag 1 februari 2020

Dropkick Murphys
Ziggo Dome, Amsterdam
Housequake
013, Tilburg
New Cool Collective
TivoliVredenburg Pandora, Utrecht
Rilan & The Bombardiers
TivoliVredenburg, Utrecht
Smooth Hound Smith
TivoliVredenburg, Utrecht
Stereophonics
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Zondag 2 februari 2020

Devendra Banhart + Vetiver
Doornroosje, Nijmegen
Steel Panther
TivoliVredenburg, Utrecht

Concerten Dinsdag 4 februari 2020

Dragonforce
TivoliVredenburg, Utrecht (uitverkocht)
Gill Landry
Merleyn, Nijmegen
Daniel Norgren
TivoliVredenburg, Utrecht

Concerten Woensdag 5 februari 2020

Gill Landry
Effenaar, Eindhoven
Strand of Oaks + Squirrel Flower
Doornroosje, Nijmegen

Concerten Donderdag 6 februari 2020

Blanks
Merleyn, Nijmegen
Boy & Bear
TivoliVredenburg Pandora, Utrecht (uitverkocht)
Ruben Hein & Nationaal Jeugd Jazz Orkest
TivoliVredenburg, Utrecht
Talib Kweli + Wadaap
Doornroosje, Nijmegen
Spee Dee O Dee
De Helling, Utrecht

Concerten Vrijdag 7 februari 2020

Boy & Bear + Wildwood Kin
Doornroosje, Nijmegen
Liam Gallagher
Ziggo Dome, Amsterdam
The Maine / Stand Atlantic
Patronaat, Haarlem
Pentadox
TivoliVredenburg, Utrecht

Concerten Zaterdag 8 februari 2020

The Toy Dolls + Ink Bomb
Doornroosje, Nijmegen
Yung Internet
TivoliVredenburg, Utrecht

Concerten Zondag 9 februari 2020

Black Pumas
TivoliVredenburg, Utrecht
Nona
Effenaar, Eindhoven
Sabaton
AFAS Live, Amsterdam (uitverkocht)
The Skints
De Helling, Utrecht

Concerten Maandag 10 februari 2020

Amaranthe
Effenaar, Eindhoven
Mika
TivoliVredenburg Ronda, Utrecht
The Skints
Merleyn, Nijmegen

Concerten Woensdag 12 februari 2020

Black Pumas
Effenaar, Eindhoven (uitverkocht)
Kacy & Clayton
De Rozenknop, Eindhoven
Keane
AFAS Live, Amsterdam (uitverkocht)
Mika
TivoliVredenburg Ronda, Utrecht
Moonchild + Charlie Burg
Doornroosje, Nijmegen
Rafael Riqueni Trio
LantarenVenster, Rotterdam

Concerten Donderdag 13 februari 2020

Blanks
TivoliVredenburg, Utrecht
Borokov Borokov
Merleyn, Nijmegen
Lewis Capaldi
AFAS Live, Amsterdam (uitverkocht)
Caravan Palace
Doornroosje, Nijmegen
Daddy Long Necks
Slachthuisterrein, Haarlem
Legendary Albums – presents The Rolling Stones’ Sticky Fingers
TivoliVredenburg Pandora, Urecht
David Luning
TivoliVredenburg, Utrecht
Mika
TivoliVredenburg Ronda, Utrecht (uitverkocht)
Rafael Riqueni Trio
Bimhuis, Amsterdam

Concerten Vrijdag 14 februari 2020

Otoboke Beaver + Drinking Boys and Girls Choir
Doornroosje, Nijmegen
Thijs Boontjes
Paradiso, Amsterdam
Delain
TivoliVredenburg
Gender Roles
Altstadt, Eindhoven
Kacy & Clayton
Merleyn, Nijmegen
Nona
De Helling, Utrecht

Concerten Zaterdag 15 februari 2020

Bokorov Bokorov
Stroomhuis, Eindhoven
Raymond van het Groenewoud – Raymond 70
Ancienne Belgique, Brussel (België)
Halsey
Ziggo Dome, Amsterdam
Lövestad
013, Tilburg
Magda Mendes
TivoliVredenburg, Utrecht
Orchestral Manoeuvres in the Dark
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht (uitverkocht)
Tess et les Moutons
TivoliVredenburg, Utrecht

Concerten Zondag 16 februari 2020

Linda-Fay Hella
TivoliVredenburg, Utrecht (uitverkocht)
Kacy & Clayton
TivoliVredenburg, Utrecht
Rilan & The Bombardiers
Merleyn, Nijmegen

Concerten Maandag 17 februari 2020

James Arthur
TivoliVredenburg, Utrecht (uitverkocht)
Hexvessel
Merleyn, Nijmegen
Kaiser Chiefs
TivoliVredenburg, Utrecht

Concerten Woensdag 19 februari 2020

Damien Jurado + Dana Gavanski
Stevenskerk, Nijmegen

Concerten Donderdag 20 februari 2020

Frans Bauer
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht
The Calling
Effenaar, Eindhoven
Dotan
Effenaar, Eindhoven
Raymond van het Groenewoud – Raymond 70
De Stadsschouwburg, Brugge (België)
Jonas Brothers
Ziggo Dome, Amsterdam
Ciao Lucifer + Ralf Knoflook
Merleyn, Nijmegen
Leafs
TivoliVredenburg, Utrecht
John Prine + Kelsey Waldon
Doornroosje, Nijmegen

Concerten Vrijdag 21 februari 2020

Dotan
TivoliVredenburg, Utrecht
Fresku + Dani
Doornroosje, Nijmegen
Fuse
TivoliVredenburg, Utrecht
Raymond van het Groenewoud – Raymond 70
De Stadsschouwburg, Brugge (België)
Lana del Rey
Ziggo Dome, Amsterdam (uitverkocht)
Starfish
Patronaat, Haarlem
Heather Woods Broderick
TivoliVredenburg, Utrecht

Concerten Zaterdag 22 februari 2020

Jeroen Antoine + Gianski
Merleyn, Nijmegen
Dave Chapelle
Ziggo Dome, Amsterdam
Dotan
Patronaat, Haarlem
Lijpe in Concert
TivoliVredenburg, Utrecht
SiR
Paradiso, Amsterdam
Stormzy
AFAS Live, Amsterdam (uitverkocht)
Van Dik Hout
Theater De Flint, Amersfoort
Vive La Fête
TivoliVredenburg, Utrecht
Weval
Doornroosje, Nijmegen
Heather Woods Broderick
Lutherse Kerk, Nijmegen

Concerten Zondag 23 februari 2020

Balthazar + Jaguar Jaguar
Doornroosje, Nijmegen
The Bootleg Beatles
TivoliVredenburg, Utrecht
Tenacious D
Ziggo Dome, Amsterdam

Concerten Maandag 24 februari 2020

Balthazar
Paradiso, Amsterdam

Concerten Woensdag 26 februari 2020

The Bootleg Beatles
Patronaat, Haarlem
Polyphia
Patronaat, Haarlem
Madeleine Roger
TivoliVredenburg, Utrecht

Concerten Donderdag 27 februari 2020

3JS
TivoliVredenburg, Utrecht
Amigo The Devil
Patronaat, Haarlem
Bear’s Den
AFAS Live, Amsterdam
The Bootleg Beatles
Effenaar, Eindhoven
Dotan
Doornroosje, Nijmegen
Holy Moly & The Crackers
Merleyn, Nijmegen
New Cool Collective
Patronaat, Haarlem
Weval
TivoliVredenburg, Utrecht
X Ambassadors
TivoliVredenburg, Utrecht

Concerten Vrijdag 28 februari 2020

Amigo the Devil
TivoliVredenburg Clun Nine, Utrecht
Ruben Annink
TivoliVredenburg, Utrecht (uitverkocht)
James Blunt
AFAS Live, Amsterdam
The Homesick
Merleyn, Nijmegen
Honey
Effenaar, Eindhoven
Maan
TivoliVredenburg Pandora, Utrecht (uitverkocht)
New Cool Collective
Doornroosje, Nijmegen
Oum
TivoliVredenburg Hertz, Utrecht
Rolling in the Deep
De Helling, Utrecht
Viernes Caliente – Menasa
Patronaat, Haarlem

Concerten Zaterdag 29 februari 2020

Aiming for Enrike
Patronaat, Haarlem
Amigo the Devil
De Rozenknop, Eindhoven (uitverkocht)
Ender Balkir
TivoliVredenburg, Utrecht
Gallowstreet
Fifth, Eindhoven
Austin Lucas
Lutherse Kerk, Nijmegen
Mura Masa
AFAS Live, Amsterdam
Pleinvrees
Doornroosje, Nijmegen
Waylon
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht (uitverkocht)

Concertagenda April 2020

Concerten Donderdag 2 april 2020

Raymond van het Groenewoud – Raymond 70
Paradiso, Amsterdam
Pentatonix
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Vrijdag 3 april 2020

DeWolff
Effenaar, Eindhoven
Kris Kross Amsterdam
TivoliVredenburg, Utrecht

Concerten Zaterdag 4 april 2020

Qapital
Ziggo Dome, Amsterdam
Subquake
013, Tilburg
Tabitha
Effenaar, Eindhoven

Concerten Zondag 5 april 2020

Ilse DeLange
Effenaar, Eindhoven (uitverkocht)
Thomas Dybdahl & Metropole Orkest
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht
Ramadan Conference – Naijb Amhali, Anuar en Roué Verveer
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Maandag 6 april 2020

Jon Bryant
TivoliVredenburg Club Nine, Utrecht

Concerten Dinsdag 7 april 2020

Snoop Dogg
Ziggo Dome, Amsterdam (uitverkocht)

Concerten Woensdag 8 april 2020

David Gray
AFAS Live, Amsterdam
James Smith
Paradiso Noord, Amsterdam

Concerten Donderdag 9 april 2020

Joe Buck
Effenaar, Eindhoven
Two Another
Bitterzoet, Amsterdam

Concerten Vrijdag 10 april 2020

Judy Blank
Paradiso, Amsterdam
Malford Milligan & The Southern Aces
Effenaar, Eindhoven
Rolf Sanchez
AFAS Live, Amsterdam
Simple Minds
Ziggo Dome, Amsterdam

Concerten Zaterdag 11 april 2020

Roxanne Hazes
Effenaar, Eindhoven (uitverkocht)
Racoon – Het is al laat toch
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht
Van Dik Hout
Theater Lampegiet, Veenendaal

Concerten Zondag 12 april 2020

Gyudu-Blay Ambolley & His Sekondi Band
Paradiso Noord, Amsterdam
Ahmet Aslan
TivoliVredenburg Hertz, Utrecht
Bryan Mg
Paradiso, Amsterdam

Concerten Maandag 13 april 2020

Judy Blank
TovoliVredenburg Club Nine, Utrecht
Alex Zhang Hungtai – Dirty Beaches
Paradiso, Amsterdam

Concerten Dinsdag 14 april 2020

Foals
AFAS Live, Amsterdam
Tawiah
Paradiso, Amsterdam

Concerten Woensdag 15 april 2020

Clannad
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht

Concerten Donderdag 16 april 2020

Eefje de Visser
Oosterpoort, Groningen

Concerten Vrijdag 17 april 2020

De Likt
De Helling, Utrecht
Ghetto Kumbé
Paradiso Noord, Amsterdam
Suzan & Freek
Effenaar, Eindhoven (uitverkocht)

Concerten Zaterdag 18 april 2020

Charly Lownoise & Mental Theo
Ziggo Dome, Amsterdam (uitverkocht)

Concerten Zondag 19 april 2020

Sweet Caroline Tribute to Neil Diamond
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht

Concerten Maandag 20 april 2020

Far Caspian
Tivoli, Amsterdam

Concerten Dinsdag 21 april 2020

Fat Nick
Bitterzoet, Amsterdam
Within Temptation & Evanescence
Ziggo Dome, Amsterdam (uitverkocht)

Concerten Woensdag 22 april 2020

Kawala
Paradiso, Amsterdam
Van Dik Hout
Stadsshouwburg, Haarlem
Within Temptation & Evanescence
Ziggo Dome, Amsterdam

Concerten Donderdag 23 april 2020

Jaguar Jaguar
Cinetol, Amsterdam

Concerten Vrijdag 24 april 2020

Bon Iver
Ziggo Dome, Amsterdam
Danny Vera
AFAS Live, Amsterdam (uitverkocht)

Concerten Zaterdag 25 april 2020

Rob Dekay
Effenaar, Eindhoven
Joe Henry – Solo & Acoustic
Zonnehuis. Amsterdam
Oi Va Voi
Fifth, Eindhoven
UB40
TivoliVredenburg Ronda, Utrecht

Concerten Dinsdag 28 april 2020

Billy Raffoul
Paradiso, Amsterdam

Concerten Woensdag 29 april 2020

Nick Cave & The Bad Seeds
Ziggo Dome, Amsterdam (uitverkocht)
La Dispute
Effenaar, Eindhoven

Donderdag 30 April 2020

TheColorGrey
Paradiso, Amsterdam
JFDR
Cinetol, Amsterdam
Saarloos
Paradiso, Amsterdam

Concertagenda Mei 2020

Concerten Vrijdag 1 mei 2020

Explosions in the Sky
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht
Luke Sital-Singh
EKKO, Utrecht

Concerten Zaterdag 2 mei 2020

Dutch Swing College Band
TivoliVredenburg Hertz, Utrecht
Raymond van het Groenewoud – Raymond 70
Ledeltheater, Oostburg
Jack Poels
Paradiso, Amsterdam
Keith Urban
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Zondag 3 mei 2020

Theo Lawrence
Paradiso, Amsterdam

Concerten Woensdag 6 mei 2020

Pet Shop Boys
AFAS Live, Amsterdam
Jack Poels
TivoliVredenburg Cloud Nine, Utrecht
Porridge Radio
Paradiso, Amsterdam

Concerten Donderdag 7 mei 2020

Balming Tiger
Cinetol, Amsterdam
Fat Freddy’s Drop
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Vrijdag 8 mei 2020

Janus Rasmussen
Cinetol, Amsterdam
Haley Reinhart
TivoliVredenburg Pandora, Utrecht

Concerten Dinsdag 12 mei 2020

Braids
Paradio, Amsterdam
Bebel Gilberto
Paradiso Noord, Amsterdam

Concerten Woensdag 13 mei 2020

Hauser
AFAS Live, Amsterdam
Ramirez
Paradiso, Amsterdam

Concerten Donderdag 14 mei 2020

Yung Nnelg
Paradiso, Amsterdam
Zola Blood
Paradiso, Amsterdam

Concerten Vrijdag mei 2020

Ronnie Flex & Deuxperience
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Zaterdag 16 mei 2020

Nathan Ball
TivoliVredenburg Cloud Nine, Utrecht
Will and the People
TivoliVredenburg Pandora, Utrecht

Concerten Zondag 17 mei 2020

Fernando Lameirinhas
TivoliVredenburg Hertz, Utrecht

Concerten Woensdag 20 mei 2020

Sophie Hutchings
TivoliVredenburg, Club Nine, Utrecht
The Sweet Release of Death
Paradiso, Amsterdam

Concerten Vrijdag 22 mei 2020

Fresku
Effenaar, Eindhoven
Pat Metheny
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht
Meindert Talma
TovoliVredenburg Cloud Nine, Utrecht

Concerten Zaterdag 23 mei 2020

Nicole Atkins
TivoliVredenburg Cloud Nine, Utrecht
HAEVN
Muziekgebouw, Eindhoven

Concerten Maandag 25 mei 2020

Caleb Caudle
TivoliVredenburg Club Nine, Utrecht
The Hollies
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht

Concerten Dinsdag 26 mei 2020

Nubya Garcia
Paradiso Noord, Amsterdam

Concerten Woensdag 27 mei 2020

Caleb Caudle
De Rozenknop, Eindhoven

Concerten Donderdag 28 mei 2020

Ruben Hein en het Nationaal Jeugd Jazz Orkest
Caprera, Bloemendaal (Rotary benefietconcert)
Korn
AFAS Live, Amsterdam
YOB
Effenaar, Eindhoven

Concerten Vrijdag 29 mei 2020

Ellen ten Damme – Casablanca
Caprera, Bloemendaal
Paul de Munnik
Zonnehuis, Amsterdam

Concertagenda Juni 2020

Concerten Maandag 1 juni 2020

North Mississippi All Stars
Paradiso Noord, Amsterdam

Concerten Woensdag 3 juni 2020

Drab Majesty
De Helling, Utrecht
Peach Pit
Paradiso, Amsterdam

Concerten Donderdag 4 juni 2020

De Dijk
Caprera, Bloemendaal

Concerten Vrijdag 5 juni 2020

Dennis van Aarssen
TivoliVredenburg Pandora, Utrecht
De Dijk
Caprera, Bloemendaal

Concerten Zaterdag 6 juni 2020

Rob de Nijs
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht
Veldhuis & Kemper (Try Out)
Caprera, Bloemendaal

Concerten Zondag 7 juni 2020

Ara Malikian
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht

Concerten Woensdag 10 juni 2020

Philip Glass, Iggy Pop en Lavinia Meijer – An Evening with
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht

Concerten Donderdag 11 juni 2020

The Garden
Bitterzoet

Concerten Vrijdag 12 juni 2020

Stef Bos – Tijd
Caprera, Bloemendaal

Concerten Zaterdag 13 juni 2020

Crash Test Dummies
TivoliVredenburg Cloud Nine, Utrecht
Macy Gray
Paradiso, Amsterdam

Concerten Zondag 14 juni 2020

Metropole Orkest & Kovacs
Caprera, Bloemendaal

Concerten Vrijdag 19 juni 2020

BLØF
Caprera, Bloemendaal

Concerten Zaterdag 20 juni 2020

BLØF
Caprera, Bloemendaal

Concerten Zondag 21 juni 2020

Real Estate
TivoliVredenburg Pandora, Utrecht

Concerten Woensdag 24 juni 2020

Alex Henry Foster
Paradiso, Amsterdam

Concerten Donderdag 25 juni 2020

Herman van Veen – 75
Caprera, Bloemendaal

Concerten Vrijdag 26 juni 2020

Greyhounds
Paradiso, Amsterdam
Herman van Veen – 75
Caprera, Bloemendaal

Concertagenda Juli 2020

Concerten Vrijdag 3 juli 2020

Faith No More
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Zaterdag 4 juli 2020

Trijntje Oosterhuis & Kenny B – Dubbelconcert
Caprera, Bloemendaal

Concerten Maandag 6 juli 2020

Thom Yorke
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Donderdag 16 juli 2020

Oh Sees
Paradiso, Amsterdam
Stiff Richards
Paradiso, Amsterdam

Concerten Vrijdag 17 juli 2020

Yentl en de Boer – In Concert
Caprera, Bloemendaal

Concerten Zaterdag 18 juli 2020

Tino Martin met band
Caprera, Bloemendaal

Concerten Vrijdag 24 juli 2020

Snelle & Band
Caprera, Bloemendaal

Concerten Woensdag 29 juli 2020

Brad Paisley
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Donderdag 30 juli 2020

Maan
Caprera, Bloemendaal

Concerten Vrijdag 31 juli 2020

Jazz Orchestra of the Concertgebouw – Tribute to Stevie Wonder
ft. Jeangy Macrooy, Madeline Bell en Hermine Deurloo
Caprera, Bloemendaal

Concertagenda Augustus 2020

Concerten Donderdag 6 augustus 2020

Iris Hond speelt Einaudi
Caprera, Bloemendaal

Concerten Vrijdag 7 augustus 2020

HAEVN
Caprera, Bloemendaal

Concerten Zaterdag 8 augustus 2020

HAEVN
Caprera, Bloemendaal

Concerten Dinsdag 11 augustus 2020

Iris Hond speelt Einaudi
Slottuin, Zeist

Concerten Woensdag 12 augustus 2020

Dead Kennedys
Effenaar, Eindhoven

Concerten Zondag 16 augustus 2020

Dominic Seldis – Music Maestro!
Caprera, Bloemendaal

Concerten Dinsdag 18 augustus 2020

Al McKays’s Earth Wind & Fire Experience
Caprera, Bloemdaal

Concerten Donderdag 27 augustus 2020

Edwin Evers Band
Caprera, Bloemendaal

Concerten Vrijdag 28 augustus 2020

Frank Boeijen
Caprera, Bloemendaal

Concertagenda September 2020

Concerten Zaterdag 12 september 2020

Edwin Evers Band
Caprera, Bloemendaal

Concerten Maandag 14 september 2020

Melanie
TivoliVredenburg, Grote Zaal, Utrecht

Concerten Zaterdag 19 september 2020

Suzan & Freek
Caprera, Bloemendaal

Concerten Zaterdag 26 september 2020

Billy Bragg
Paradiso Noord, Amsterdam
Miss Montreal
Caprera, Bloemendaal

Concerten Zondag 27 september 2020

Billy Bragg
Paradiso Noord, Amsterdam
Steve Hackett – Genesis’ Seconds Out integraal
TivoliVredenburg Ronda, Utrecht

Concerten Dinsdag 29 september 2020

Marc Broussard
TivoliVredenburg Pandora, Utrecht
Golden Earring
TivoliVredenburg Ronda, Utrecht

Concerten Woensdag 30 september 2020

W.A.S.P.
Effenaar, Eindhoven

Concertagenda Oktober 2020

Concerten Vrijdag 2 oktober 2020

Basia Bulat
Paradiso, Amsterdam

Concerten Maandag 5 oktober 2020

Michael Franti & Spearhead
Paradiso, Amsterdam

Concerten Woensdag 7 oktober 2020

Levellers
Effenaar, Eindhoven
Passenger
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Vrijdag 9 oktober 2020

Amsterdam Klezmer Band
Paradiso, Amsterdam
Eefje de Visser
Patronaat, Haarlem

Concerten Zaterdag 10 oktober 2020

MaYaN
Effenaar, Eindhoven

Concerten Zondag 11 oktober 2020

Mudhoney
Paradiso, Amsterdam

Concerten Donderdag 15 oktober 2020

Snelle
AFAS Live, Amsterdam
Eefje de Visser
Hedon, Zwolle

Concerten Vrijdag 16 oktober 2020

Karsu
Effenaar, Eindhoven
Snelle
AFAS Live, Amsterdam (uitverkocht)

Concerten Zaterdag 17 oktober 2020

Snelle
AFAS Live, Amsterdam (uitverkocht)
Sparks
Paradiso, Amsterdam

Concerten Zaterdag 24 oktober 2020

Bearcubs
Paradiso, Amsterdam
Eefje de Visser
Effenaar, Eindhoven

Concerten Donderdag 29 oktober 2020

Ibrahim Maalouf
AFAS Live, Amsterdam
Eefje de Visser
Poppodium Metropool, Hengelo

Concertagenda November 2020

Concerten Zondag 1 november 2020

M. Ward
Paradiso, Amsterdam

Concerten Vrijdag 6 november 2020

Lauv
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Maandag 8 november 2020

Golden Earring
013, Tilburg

Concerten Woensdag 11 november 2020

A-HA
AFAS Live, Amsterdam
Jason Isbell and the 400 Unit
Paradiso, Amsterdam

Concerten Donderdag 12 november 2020

Rustin Man
Zonnehuis, Amsterdam

Concerten Zaterdag 21 november 2020

Kim Wilde
TivoliVredenburg Ronda, Utrecht

Concerten Woensdag 25 november 2020

Status Quo
AFAS Live, Amsterdam

Concerten Vrijdag 27 november 2020

Simply Red
Ziggo Dome, Amsterdam

Concerten Zaterdag 28 november 2020

Simply Red
Ziggo Dome, Amsterdam

Concertagenda December 2020

Concerten Vrijdag 11 december 2020

Mai Tai – 35 Years of History
Paradiso, Amsterdam

Concerten Maandag 21 december 2020

Texas
Paradiso, Amsterdam

Concerten Donderdag 17 december 2020

Dubioza Kolektiv
TivoliVredenburg Pandora, Utrecht

Concerten Zondag 20 december 2020

Heino
Paradiso, Amsterdam

Concertagenda januari 2020

Concerten Woensdag 15 januari 2020

Jonathan Jeremiah & Amsterdam Sinfonietta
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht

Concerten Donderdag 16 januari 2020

Iris Dement
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht
Alex Roeka
TivoliVredenburg Cloud Nine, Utrecht

Concerten Zaterdag 18 januari 2020

Michael Moore Fragile Quartet
TivoliVredenburg Club Nine, Utrecht

Concerten Zondag 19 januari 2020

Her Majesty – Are You Ready for the Country
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht

Concerten Woensdag 22 januari 2020

Sam Barker
TivoliVredenburg, Utrecht

Concerten Donderdag 23 januari 2020

Angela Groothuizen
TivoliVredenburg Cloud Nine, Utrecht
Kraak & Smaak
TivoliVredenburg, Utrecht (uitverkocht)

Concerten Vrijdag 24 januari 2020

Tim Akkerman & The Ivy League
De Helling, Utrecht (uitverkocht)
Noah Gundersen
TivoliVredenburg, Utrecht (uitverkocht)
The John Martyn Project
TivoliVredenburg, Utrecht
A. Rose
Cinetol, Amsterdam (uitverkocht)

Concerten Zaterdag 25 januari 2020

Dandelion
TivoliVredenburg, Utrecht
Donnie
Paradiso, Amsterdam (uitverkocht)
Gabriel Rios & The Colorist Orchestra
TivoliVredenburg, Utrecht
Monster Magnet
TivoliVredenburg, Utrecht
Sea Girls
Paradiso, Amsterdam (uitverkocht)
Dominic Seldis – Music Maestro!
TivoliVredenburg Grote Zaal, Utrecht

Concerten Zondag 26 januari 2020

The Mystery Lights
Patronaat, Haarlem

Concerten Maandag 27 januari 2020

BEAK>
TivoliVredenburg, Utrecht
Chase Rice
TivoliVredenburg, Utrecht
Lily Kershaw + Elsa Birgitta Bekman
Paradiso Noord, Amsterdam
Shovels & Rope
Paradiso, Amsterdam

Concerten Dinsdag 28 januari 2020

The Big Chris Barber Band
TivoliVredenburg, Utrecht
Lapsley
Cinetol, Amsterdam (uitverkocht)
Ride + Crushed Beaks
Paradiso, Amsterdam
Che Sudaka
Merleyn, Nijmegen
Hannah Williams & The Affirmation
Doornroosje, Nijmegen

Concerten Woensdag 29 januari 2020

Tyler Childers + The Local Honeys
Paradiso Noord, Amsterdam
Brandy Clark
Paradiso, Amsterdam
Brett Eldredge
Paradio, Amsterdam
Elephant Stone
Merleyn, Nijmegen
Floor Jansen
TivoliVredenburg, Utrecht (uitverkocht)

Concerten Donderdag 30 januari 2020

Anti Flag
Patronaat, Haarlem
Catfish and the Bottlemen
TivoliVredenburg, Utrecht
Che Sudaka
De Helling, Utrecht
The Creep Show
Patronaat, Haarlem
Kraak & Smaak + Secret Rendezvous
Doornroosje, Nijmegen
Joris Linssen & Caramba
TivoliVredenburg Cloud Nine, Utrecht

Concerten Vrijdag 31 januari 2020

Joshua Radin
TivoliVredenburg, Utrecht
Gill Landry
TivoliVredenburg, Utrecht
Kiss All Hipsters
TivoliVredenburg, Utrecht
Stakbabber
Patronaat, Haarlem

Concertzalen en Clubs

Via onderstaande kaartje kun je de concertzalen, clubs en andere locaties vinden waar live-concerten en festvals plaatsvinden.

advertentie

Bijpassende Informatie

Concertagenda 2021 Concerten

België, Nieuwe LP's

Raymond van het Groenewoud – Speel LP

24 februari 2020 Redactie

Raymond van het Groenewoud Speel LP recensie en informatie over het nieuwe album ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag, inclusief nummers en tracklist. Op 14 februari 2020 verschijnt de jubileum LPvan de Belgische zanger en songwriter Raymond van het Groenewoud.

Raymond van het Groenewoud Speel LP Recensie en Informatie

Als de redactie de nieuwe LP heeft beluisterd, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van Speel het nieuwe album van Raymond van het Groenewoud. Daarnaast zijn hier gegevens van de CD en LP en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina de tracklist, de mogelijkheid tot beluisteren via Spotify en youtube vinden van deze plaat met nieuwe liedjes uitgebracht ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van Raymond van het Groenewoud op 14 februari 2020.

Speel Album Informatie

Titel: Speel
Artiest: Raymond van het Groenewoud
Muziek: Nederlandstalige pop
Soort album: studio LP
Label:
Tijdsduur:
Uitgebracht: 14 februari 2020
Dragers: CD / Vinyl LP

Raymond van het Groenewoud bij Tijd voor Max

Op maandag 24 februari 2020 is Raymond van het Groenewoud in het tv-programma Tijd voor Max te gast op te spreken over zijn nieuwe album Speel en zijn boek Een leven lang dromen. Daarnaast zal hij ook een nummer van zijn LP live spelen.

Informatietekst van de nieuwe LP van Raymond van het Groenewoud

Raymond van het Groenewoud brengt op de dag van zijn zeventigste verjaardag (14 februari) een volledig nieuw album uit getiteld Speel.

Het idee voor Speel is ontstaan ergens begin januari 2018, op de luchthaven van Tanger. Daar dwarrelde in Raymond zijn hoofd een melodie binnen waar hij van dacht, die schrijf ik op. Dat werd uiteindelijk ‘Je krijgt alles wat je wil’.

Misschien daarvoor, zeker daarna, begon Raymond allerlei flarden, die hij vaak laat passeren, te noteren, vaak eerst op muziekpapier, later op de laptop. En zeker dacht Raymond weer aan zijn heilige filosofie, dat een lied pas kans maakt op eeuwigheid als er een minimum aan treffelijke melodie in zit verwerkt. Dat bleek dus het geval te zijn. Met die melodieën op zak, alsook enkele nummers die Raymond al had liggen in zijn schuif.

Speel Tracklist en Nummers

Speel
Bitter en bot
Ze heeft geen stijl
Donkere uren
Vrije val
Het is zo fijn wanneer je nergens aan denkt
Je krijgt alles wat je wil
Gewoon in Amsterdam
Laat je niet doen
‘K heb je graag
Tegenwoordig
Lekker eenzaam
Ademen

LP beluisteren via Spotify

Bijpassende Muziek en Informatie

Nieuwe LP’s 2020